De duim 50/30/20 voor budgetteren

Gefeliciteerd, u heeft een budget gemaakt. U weet hoeveel geld u uitgeeft aan uw huis, uw auto en uw pensioenfonds. Maar hoe verhoudt uw financiële toewijzing zich tot het bedrag dat u idealiter zou moeten uitgeven en sparen?

Harvard-faillissementsdeskundige Elizabeth Warren - door TIME Magazine genoemd als een van de 100 meest invloedrijke mensen ter wereld - en haar dochter, Amelia Warren Tyagi, hebben de vuilverkenning 50/30/20 in het boek gezet dat zij co-auteur zijn samen: "All Your Worth: The Ultimate Lifetime Money Plan."

Het plan 50/30/20 schetst de volgende vier stappen:

Stap één: Bereken uw inkomsten na belasting

Uw inkomen na belasting is het bedrag dat u verzamelt na belastingen uit uw salaris gehaald, zoals staatstaks, lokale belastingen, en Medicare en sociale zekerheid belasting.

Als u een werknemer bent met een vast salaris, is uw inkomen na belastingen gemakkelijk te achterhalen. Als de gezondheidszorg, pensioenbijdragen of andere inhoudingen op uw loonstrook staan, voeg ze dan gewoon weer toe.

Als u zelfstandige bent, is uw inkomen na belastingen gelijk aan uw bruto inkomen, minus uw zakelijke uitgaven (zoals de kosten van uw laptop of vliegticket naar conferenties), minus het bedrag dat u hebt ingesteld opzij voor belastingen.

Stap twee: beperk uw behoeften tot 50 procent

Controleer uw budget. Let op hoeveel u uitgeeft aan "behoeften" zoals boodschappen, huisvesting, nutsbedrijven, ziekteverzekering en autoverzekering. Het bedrag dat u aan deze "behoeften" uitgeeft, mag niet meer bedragen dan 50 procent van uw totale belasting na belastingen, volgens de vuistregel 50/30/20.

Wat is een behoefte en wat is een behoefte? Dat is de vraag van een miljoen dollar. Elke betaling die u kunt afzien met slechts een klein ongemak, zoals uw kabelrekening of uw back-to-school kleding, is een behoefte. Elke betaling die een ernstige impact zou hebben op uw kwaliteit van leven, zoals elektriciteit en receptgeneesmiddelen, is een noodzaak.

Als u een betaling niet kunt weigeren, zoals een minimale terugbetaling op een creditcard, wordt deze volgens de Warren en Tyagi ook beschouwd als een 'behoefte'. Waarom? Omdat uw credit score negatief wordt beïnvloed als u niet het minimum betaalt.

Stap drie: beperk uw wensen tot 30 procent

Aan de oppervlakte klinkt stap drie geweldig. Dertig procent van mijn geld kan op mijn behoeften worden gericht? Hallo, mooie schoenen, reis naar Bali, salonkapsels en Italiaanse restaurants.

Wacht! Niet zo snel. Weet je nog hoe strikt we waren met de definitie van een "behoefte"? Uw "wensen" omvatten uw onbeperkt sms-abonnement, de kabelrekening van uw huis en cosmetische (niet-mechanische) reparaties aan uw auto.

Soms koopt u een 'behoefte' die upgradet naar een 'behoefte'. Brood is een behoefte; Oreo-cookies zijn een behoefte.Ja, ze zijn allebei geclassificeerd als 'boodschappen', maar één is duidelijk discreet.

U kunt meer uitgeven aan "wensen" dan u denkt. Een versleten minimum aan warme kleding is een behoefte. Alles daarbuiten - zoals winkelen voor kleding in het winkelcentrum in plaats van het discountpunt - kwalificeert als een behoefte.

Stap vier: Besteed ten minste 20 procent korting op besparingen en schuldaflossingen

Besteed ten minste 20 procent van uw inkomsten na aftrek van schulden en bespaar geld in uw noodfonds en uw pensioenrekeningen.

Als u een creditcardbalans hebt, is de minimumbetaling een 'behoefte', die meetelt voor de 50 procent. Verder dan dat is een extra schuldaflossing, die in aanmerking komt voor deze 20 procent. Als u een hypotheek of een autolening bij u heeft, is de minimale betaling een 'behoefte' en tellen eventuele extra betalingen mee voor uw 'sparen en schuldaflossing'.