Milieu, gelijkheid, economie: wat is duurzaamheid?

Veel mensen vragen zich af wat de betekenis is van milieucodewoorden zoals duurzaamheid; wat is het? Welke invloed heeft dit op onze inspanningen op het gebied van de planeet en het behoud?

In essentie is het volhouden om door te gaan met ons vermogen om het leven op deze planeet te leven - te verdragen - maar omdat die definitie niet de volledige betekenis achter ecologische duurzaamheid omvat, is het belangrijk om te kijken naar de manieren waarop verschillende organisaties en experts bekijk het onderwerp.

Duurzaamheid in een notendop

Een wandeling op het strand of een wandeling in het bos herinnert ons eraan dat onze bossen, koraalriffen en zelfs onze woestijnen voorbeelden zijn van duurzame systemen. Zuurstof, stikstof en koolstof worden allemaal geregenereerd en herverdeeld in onzichtbare chemische cycli over de hele wereld (en niet-zo-levende) systemen, en ondersteunen en aanpassen het leven sinds het voor het eerst opdook.

Overheden, industrie, non-profitorganisaties en milieuagentschappen hebben allemaal verschillende definities van ecologische duurzaamheid en benaderingen van het probleem. Over het algemeen zijn er drie definities van de praktijk.

Definitie nr. 1: Duurzaamheid is het vermogen om in de behoeften van het heden te voorzien zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen.

Dit is de definitie van duurzaamheid zoals die is opgesteld door de Wereldcommissie voor milieu en ontwikkeling van de Verenigde Naties. Hoewel het niet universeel wordt geaccepteerd, is de VN-definitie vrij standaard en is het in de loop der jaren uitgebreid met perspectieven op menselijke behoeften en welzijn (inclusief niet-economische variabelen, zoals onderwijs en gezondheid, schone lucht en water, en de bescherming van natuurlijke schoonheid).

Het is duidelijk dat het potentieel van onze levensvatbaarheid op de lange termijn van welzijn op deze planeet te maken heeft met ons onderhoud van de natuurlijke wereld en haar natuurlijke hulpbronnen.

Definitie, nr. 2: Duurzaamheid is het vermogen om de kwaliteit van het menselijk leven te verbeteren, terwijl het binnen de draagkracht van de ondersteunende ecosystemen van de aarde leeft.

Deze definitie is verstrekt door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN), waarvan het werk wordt gedreven door het feit dat de wereldwijde productie- en consumptiepatronen de natuur vernietigen met aanhoudende en gevaarlijk hoge tarieven.

Terwijl de bevolking is toegenomen en we hebben vertrouwd op de natuurlijke hulpbronnen van de aarde, zoals mineralen, aardolie, steenkool, gas enzovoort, zijn de natuurlijke ecosystemen en wezens van de aarde (van vogels tot insecten en zoogdieren) afgenomen. We hebben de heilige balans van de natuur veranderd, zoals milieuactivist David Suzuki het noemt, wat een negatief effect heeft gehad op zowel mensen als andere levende systemen.

Definitie, nr. 3: Duurzaamheid gaat over het stabiliseren van de momenteel disruptieve relatie tussen de twee meest complexe systemen van de aarde: de menselijke cultuur en de levende wereld.

Deze definitie van duurzaamheid werd gegeven door environmentalist Paul Hawken, die heeft geschreven over het besef (en de wetenschap erachter) dat we de hulpbronnen van de aarde sneller gebruiken en vernietigen dan dat ze kunnen worden geregenereerd en aangevuld.

Wat kan er worden gedaan?

Al deze definities leiden ons tot nog meer vragen. Bijvoorbeeld, wat als we, als een evolutionaire soort, onze manier van leven, liefde, leren en zakendoen op deze planeet hebben veranderd?

Is het mogelijk om zaken te gebruiken als de katalyserende kracht achter deze verandering? Wat als we erkennen dat financieel succes kan worden gekoppeld aan ecologisch en maatschappelijk succes en ook omgekeerd?

De manieren waarop we allemaal op een duurzamere manier kunnen leven, kunnen vele vormen aannemen, zoals:

• reorganisatievoorwaarden in de vorm van ecodorpen, ecogemeenten en duurzame steden.
• Herwaardering van economische sectoren (permacultuur, groen bouwen, duurzame landbouw) of werkmethoden (duurzame architectuur).
• Ontwikkeling van nieuwe technologieën (groene technologieën, hernieuwbare energie, enz.)
• Aanpassingen doorvoeren in individuele levensstijlen die natuurlijke hulpbronnen behouden.

Omdat de ecologische omstandigheden en de economische en sociale systemen van land tot land zo verschillen, bestaat er geen enkele blauwdruk voor de manier waarop duurzaamheidsprocedures moeten worden uitgevoerd.

Elk land moet werken aan zijn eigen concrete beleid om ervoor te zorgen dat duurzame ontwikkeling als een wereldwijde doelstelling wordt uitgevoerd.

_Bronnen:

_{Duurzaamheid . Milieu en ecologie. Betreden 13 mei 2016.}

_{Paul Hawken, Blessed Unrest: hoe de grootste beweging ter wereld tot stand kwam en waarom niemand hem zag komen (New York: Viking, 2007), 172. >}