Wat zijn Duitse Bunds en Bund spreads?

De Europese soevereine schuldcrisis leidde in 2009 tot een aantal nieuwe termen die deel uitmaken van het financiële lexicon, gaande van concepten als soberheid en acroniemen als PIIGS. Duitse obligaties - ook wel 'bunds' genoemd - waren mogelijk vóór de crisis relatief nichemarkt op mondiaal niveau, maar beleggers controleren nu zogenaamde bundespreads om te bepalen hoe goed de eurolanden doen ten opzichte van hun sterkste lid.

In dit artikel bekijken we wat Duitse Bunds zijn en hoe beleggers bund-spreads kunnen gebruiken om de gezondheid van verschillende economieën in de eurozone te volgen.

Bunds en Bund Spreads

Duitse Bunds zijn eenvoudig staatsobligaties die vergelijkbaar zijn met Treasuries in de Verenigde Staten - de term "Bund" is Duits voor "obligaties". Deze bunds worden gewoonlijk verkocht in stappen van twee jaar, vijf jaar, tien jaar en dertig jaar, zoals in veel andere ontwikkelde westerse landen.

De rendementen die beleggers op deze Bunds betalen, zijn indicatief voor de financiële omstandigheden in het land en in de eurozone. Beleggers die nerveus zijn over de toekomst van het land of zijn toekomstige verplichtingen jegens de eurozone, kunnen mogelijk een hoger rendement op hun belegging eisen en daardoor het obligatierendement verhogen, terwijl zij die een veilige haven zoeken wellicht bereid zijn lagere rendementen te accepteren. De rente op Bunds kan ook worden beïnvloed door de geldende rente en het monetaire beleid zoals uiteengezet door de Europese Centrale Bank (ECB).

Het verschil tussen de rendementen van de Duitse Bund en die van andere landen staan ​​bekend als "bund spreads". Bijvoorbeeld, als de tienjarige Bunds van Duitsland 1. 3% opleveren en de 10-jaars obligaties van Spanje 5. 5% opleveren, dan zou de bund spread met Spanje 4. 2% zijn.

In de eurozone wordt Duitsland gezien als het grootste en meest stabiele land, wat betekent dat de bunds worden behandeld als de gouden standaard voor vergelijking.

Hogere bund-spreads zijn daarom geassocieerd met een groter risico voor het vergeleken land, terwijl lagere Bund-spreads doorgaans minder risico's voor het vergeleken land betekenen, aangezien overal dezelfde rentetarieven en hetzelfde monetaire beleid van toepassing zijn.

Inlezing Bund-spreiding

Bunds Duitsland kwamen in beeld tijdens de Europese Sovereign Debt Crisis, omdat deze een eenvoudige manier waren om de prestaties te berekenen. Worstelende eurolanden zagen hun bund-spreads groter worden, omdat hun financieringskosten sneller groeiden dan die van Duitsland. De financiële media verwijzen vaak naar deze spreads om landen die worstelen met rendementen te belichten.

De meest gebruikte bund-spreads zijn de 10-jaars bunds, omdat ze vallen tussen kortetermijn- en langlopende obligaties. Maar de duur van de obligaties kan ook nuttige inzichten verschaffen in het beleggerssentiment over verschillende tijdshorizons. Zo kunnen kortlopende obligaties signalen geven dat het goed gaat, maar het rendement op lange termijn zou een teken kunnen zijn van problemen.

Ten slotte kijken beleggers ook zelf naar Duitse schokken (zonder vergelijking) om te peilen of de markt op zoek is naar een veilige haven. Negatieve rendementen op de 2-jarige uitzettingen kunnen bijvoorbeeld duiden op angst voor beleggers op korte termijn.

In het geval van negatieve rendementen betalen beleggers feitelijk het land om hun geld te huisvesten uit angst voor verlies elders.

Bundels van Bunds zoeken en verhandelen

Beleggers die toegang zoeken tot Bund-spreads om te helpen bij hun analyse van leden van de eurozone, kunnen de informatie op verschillende plaatsen vinden. De meest populaire plaats is de Bloomberg Rates & Bonds-sectie, die de nieuwste tarieven voor de belangrijkste economieën van de eurozone bevat, evenals verschillende andere invloedrijke economieën ter wereld om te vergelijken.

Handelaren die directionele weddenschappen willen maken op bund yields kunnen dit doen met behulp van Eurex's Euro-Bund futures, die de benchmark Duitse 10-jaars bunds vertegenwoordigen. Met meer dan een miljoen contracten die per dag worden verhandeld, is het derivaat het meest dominante contract dat wordt verhandeld op de Eurex derivatenbeurs, omdat dit de eenvoudigste manier is om op Duitse Bunds in te zetten.

De bottom line

Duitse Bunds vertegenwoordigen een sleutelelement van de schuldmarkten van de eurozone, zowel om te vergelijken met andere landen als om de risicotolerantie van beleggers te meten. Handelaren kunnen deze informatie gebruiken om directionele weddenschappen te maken of eenvoudig het risiconiveau van hun portefeuilles te beoordelen.