Troef versus Obama economisch beleid

Donald Trump (Republikein) is de 45e president van de VS (2017-2021). Zoals de meeste Republikeinse presidenten, beloofde hij om de belastingen te verlagen, het tekort te verminderen en de defensie-uitgaven te verhogen.

Barack Obama (Democraat) was de 44e president (2009-2017). Zoals de meeste Democratische presidenten, beloofde hij de belastingen op gezinnen met een hoog inkomen te verhogen, de dekking van de gezondheidszorg te verhogen en de regelgeving te verhogen.

Dit is een vergelijking van hun beleid in zeven kritieke economische gebieden: defensie, recessieherstel, gezondheidszorg, handel, regelgeving, de staatsschuld en klimaatverandering.

Defensie

Elke president begroot meer voor defensie dan welk ander dan ook sinds de Tweede Wereldoorlog. Trump heeft $ 574 gebudgetteerd. 5 miljard voor het Ministerie van Defensie voor FY 2018. Dat is 10 procent meer dan de $ 526. 1 miljard uitgegeven aan de DoD in FY 2017.

Maar het DoD-budget is slechts een onderdeel van de militaire uitgaven. Er is ook noodfinanciering die niet onderhevig is aan sekwestratie. Het congres wijst dat toe voor overzeese oorlogen.

Militaire uitgaven zijn ook verborgen in de National Nuclear Security Administration van de Energy Department. Het ministerie van Justitie betaalt voor de FBI. Daarnaast ondersteunen Homeland Security, het State Department en de Veterans Administration ook de verdediging. Wanneer deze worden gecombineerd, bedragen de militaire uitgaven van FY 2018 $ 827. 5 miljard.

Obama elimineerde Osama bin Laden, die verantwoordelijk was voor de terroristische aanslagen van 9/11. Op 1 mei 2011 vielen Navy SEALs de Al-Qaeda-compound in Pakistan aan. Later dat jaar trok Obama troepen terug uit de oorlog in Irak.

Drie jaar later moesten nieuwe troepen van de Islamitische Staatsgroep terugkeren. Zie Will It Ever End voor meer informatie? Hoe de soenniet-sjiitische splitsing de Amerikaanse economie beïnvloedt.

In 2014 heeft Obama de oorlog in Afghanistan beëindigd. Het beëindigen van de oorlogen in Irak en Afghanistan zou de jaarlijkse militaire uitgaven moeten hebben verminderd.

Maar het verminderde het niet erg. Met bijna 800 miljard dollar waren militaire uitgaven het grootste discretionaire begrotingsartikel van 2014. Het was een van de belangrijkste oorzaken van het begrotingstekort en de staatsschuld. Zie War on Terror-kosten voor meer informatie.

Obama gebruikte een niet-militaire tactiek om de dreiging van een kernoorlog met Iran te verminderen. Op 14 juli 2015 heeft Obama een nucleaire vredesovereenkomst gesloten met Iran. In ruil daarvoor hebben de Verenigde Naties de economische sancties opgeheven die zij in 2010 heeft opgelegd. Voor meer informatie, zie Iran's Economy: Impact of Nuclear Deal and Sanctions.

Obama verlaagde ook de Amerikaanse nucleaire kernkopvoorraad met 10 procent.

Obama ontving de Nobelprijs voor de Vrede om de oorlog in Irak te verminderen. Ondanks deze vreedzame reputatie en acties, besteedde Obama meer aan defensie dan elke andere president die hem voorafging.In FY 2010, zijn eerste budget, bracht hij $ 527 uit. 2 miljard op de DoD en $ 851. 6 miljard euro aan totale militaire uitgaven. In FY 2011 bereikte hij een piek van $ 855. 1 miljard totale militaire uitgaven. Dat is meer dan het budget van president Trump voor het jaar 2018. Maar beide presidenten geven veel meer uit dan elke vorige president.

Recessieherstel

Trump is zijn intrek genomen zonder een recessie om te vechten. Maar hij won de verkiezing op de indruk door kiezers dat de economische groei beter zou moeten zijn.

Hij beloofde een groei van meer dan 4 procent. Zijn kiezers wisten niet dat zo'n snelle groei onhoudbaar en gevaarlijk is. Het wordt een bubbel die een recessie veroorzaakt. Hier zijn voorbeelden van die boom en bust cyclus.

Obama kreeg de zwaarste recessie sinds de Grote Depressie. Hij gebruikte expansief fiscaal beleid om het te bestrijden. Hij tekende de $ 787 miljard Economic Stimulus Act. Deze wet creëerde banen in onderwijs en infrastructuur, waarmee de recessie eindigde in het derde kwartaal van 2009.

Obama redde de Amerikaanse auto-industrie op 30 maart 2009. De federale overheid nam General Motors en Chrysler over en redde drie miljoen banen.

Obama gebruikte tarp-middelen van het TAR-tijdperk om HARP te creëren. Het redde huiseigenaren die ondersteboven in hun hypotheek zaten.

Gezondheidszorg

Trump ging de belofte in om de Affordable Care Act in te trekken en te vervangen.

Zijn supporters waren gefrustreerd over de stijgende kosten voor de gezondheidszorg. Ze gaven Obamacare de schuld. Velen van hen verloren hun op werkgevers gebaseerde verzekering. Toen ontdekten ze dat individuele beleidsmaatregelen op de gezondheidszorgbeurzen duurder waren.

Anderen vonden het oneerlijk dat ze beleid moesten accepteren dat betrekking had op kraamzorg als onderdeel van de 10 essentiële voordelen. Beleid was ook duurder omdat de ACA jaarlijkse en levenslange limieten verbood. Het verplichtte dat verzekeraars iedereen dekken, zelfs degenen met reeds bestaande voorwaarden.

De ACA-wetgeving heeft wijzigingen aangebracht in Medicare. Eén verandering was meer dekking van de kosten van geneesmiddelen op recept. Het begon ook ziekenhuizen te betalen voor kwaliteit van zorg, niet voor elke test of procedure. De zorgplannen van Trump hadden geen betrekking op deze aspecten van de ACA.

Toen waren er anderen die de ACA-belastingen wilden intrekken. In 2013 heft de ACA belastingen geheven op degenen die $ 200.000 of meer verdienen. In 2014 betaalde iedereen die geen ziekteverzekering ontving ook een belasting.

De reden waarom Obama de ACA in 2010 doorbracht, was het verlagen van de kosten voor gezondheidszorg. De kosten van Medicare en Medicaid dreigden de begroting levend te eten. De nummer 1 oorzaak van faillissement is de kosten voor gezondheidszorg, zelfs voor mensen met een verzekering. Dat komt omdat veel beleid op dat moment jaarlijkse en levenslange limieten had die gemakkelijk werden overschreden door chronische ziekte.

De meeste voordelen van de wet zijn pas in 2014 van kracht geworden. Obamacare heeft het donutgat van Medicare gesloten. "Belangrijker nog, het biedt een ziektekostenverzekering voor iedereen. Dat verlaagt de kosten van de gezondheidszorg door meer mensen in staat te stellen om preventieve gezondheidszorg te betalen. Ze kunnen hun ziekten behandelen voordat ze dure spoedopvang nodig hebben.Dit vertraagde de stijging van de kosten voor de gezondheidszorg. Zie Cost of Obamacare voor meer informatie. (Bron: "Rapport van de Trustees", Health and Human Services, 2009.)

Trade

Trump trok zich terug uit het Trans-Pacific Partnership. Het zouden de grootste vrijhandelsovereenkomsten ter wereld zijn geweest. Hij dreigde zich terug te trekken uit de NAFTA, 's werelds grootste bestaande overeenkomst. Hij zei dat hij betere bilaterale overeenkomsten zou sluiten.

De regering-Obama onderhandelde over de TPP. Het heeft ook met succes bilaterale overeenkomsten gesloten in Zuid-Korea (2012), Colombia (2011), Panama (2011) en Peru (2009). De administratie heeft onderhandeld over, maar heeft het transatlantische handels- en investeringspartnerschap niet voltooid. Trump heeft niet gezegd of hij de onderhandelingen over het TTIP zou voortzetten.

Trump pleitte voor handelsprotectionisme. In zijn campagne beloofde hij een 35 procent-tarief toe te passen op de invoer uit Mexico. Hij zei dat hij China zou bestempelen als een valuta-manipulator. Trump beweert dat China zijn munt, de yuan, met 15-40 procent kunstmatig onderwaardeert. Als het zijn handelsoverschot met de Verenigde Staten niet zou verminderen, zou hij rechten opleggen aan zijn exporten. Als president heeft hij een aantal van die claims omgekeerd. Zie Conversie en geschiedenis van Dollar naar Yuan voor meer informatie. (Bron: "Trump zegt dat hij China Valutamanipulator, Reversing Campaign Promise," The Washington Post, 12 april 2017) niet zal etiketteren.

Verordeningen

Obama heeft in 2010 de Dodd-Frank Wall Street Reform Act ondertekend. gereguleerde niet-bancaire financiële ondernemingen, zoals hedgefondsen, en gecompliceerde derivaten, zoals credit default swaps. Het maakte een andere financiële crisis minder waarschijnlijk. Dodd-Frank regelde ook creditcards, debetkaarten en prepaid-kaarten. Het eindigde payday loans met het Consumer Financial Protection Bureau.

Trump ondertekende een uitvoerend bevel waarin de minister van Financiën werd gevraagd om Dodd-Frank te recenseren. In dat rapport, uitgebracht op 13 juni 2017, werd aanbevolen om de regels van Dodd-Frank af te schaffen voor kleine banken. Het stelde voor om de president de bevoegdheid te geven de richting van het CFPB te gebruiken voor elke oorzaak, niet alleen voor nalatigheid. En er stond dat het Congres, en niet de Federal Reserve, de leiding had over de begroting van het CFPB.

Tekort en schuld

Beide presidenten hadden recordbrekende begrotingstekorten. Op 23 mei 2017 heeft Trump zijn budget voor het jaar 2018 aan het Congres voorgelegd. De totale geplande uitgaven zijn $ 4. 094 triljoen tussen 1 oktober 2017 en 30 september 2018. De begroting van Trump schat dat de regering $ 3 zal ontvangen. 654 biljoen aan inkomsten. Dat zou een tekort van $ 440 miljard achterlaten.

Dat beantwoordt aan de belofte van Trump om het tekort te verminderen. De begroting 2017 van het FYO, vastgesteld door het Congres, schatte een tekort van 577 miljard dollar. Dat kan niet allemaal aan Obama worden toegeschreven, ook al was het zijn laatste begroting. Het congres negeerde het budget van Obama en het begrotingsamendement van Trump. Het creëerde een budget dat $ 38 opleverde. 8 miljard aan het oorspronkelijke budgetvoorstel van Obama. Het door het Congres vastgestelde budget was ook $ 4 miljard meer dan het budgetwijziging van Trump.

Trump beloofde om afval te verspillen.In plaats daarvan bracht hij $ 4 uit. 094 biljoen, meer dan de $ 4. 037 biljoen begroot voor FY 2017. Hij is van plan om het tekort te verminderen door meer inkomsten binnen te halen. De administratie schat dat het $ 3 zal ontvangen. 654 biljoen, meer dan de $ 3. 460 biljoen geschat voor FY 2017. Zie voor meer, 5 mythes over het besparen van overheidsuitgaven.

Obama heeft bijgedragen aan het grootste tekort in de geschiedenis van de Verenigde Staten. De laatste begroting van president Bush, voor het jaar 2009, begon met een tekort van 407 miljard dollar. TARP heeft nog eens $ 151 miljard toegevoegd aan het tekort. Obama's stimuleringsplan voegde $ 253 miljard toe. De recessie verminderde de inkomsten met bijna $ 600 miljard. Als gevolg hiervan was het begrotingstekort van 2009 2009 $ 1. 4 biljoen.

Obama's FY 2010 begrotingstekort was $ 1. 294 biljoen. Het begrotingstekort van het FY 2011 was dat met $ 1. 3 biljoen. Toen de economie verbeterde, was het tekort van elk jaar kleiner. Zie Deficit by President voor meer informatie.

Vanwege dit alles steeg de Amerikaanse schuld het meest tijdens de voorwaarden van Obama. Dat komt omdat het begrotingstekort van elk jaar bijdraagt ​​aan de schuld. Obama heeft een totaal van $ 7 toegevoegd. 9 biljoen tegen het einde van FY 2016. Er zijn meer details over schulden door president en hoeveel heeft Obama toegevoegd aan de schuld?

Trump beloofde de nationale schuld te verminderen, maar in plaats daarvan voegt hij $ 5 toe. 8 biljoen in de komende 10 jaar. Zijn plan om de schuld te verminderen, is afhankelijk van een toename van de economische groei naar 6 procent. Zoals de meeste Republikeinen, stelt hij belastingverlagingen voor om dat groeiniveau te stimuleren. Maar ze zouden $ 4 toevoegen. 6 biljoen aan de schuld. Zijn plan om Obamacare in te trekken zou de resterende $ 1 toevoegen. 2 biljoen. Dat komt omdat de ACA belastingen oplegde om zichzelf terug te betalen. (Bron: "Beloften en prijskaartjes: een update", Comité voor een verantwoorde federale begroting, 22 september 2017.)

Klimaatverandering

Op 12 december 2015 leidde Obama wereldwijde inspanningen om het Klimaatakkoord van Parijs te voltooien . Landen kwamen overeen om de koolstofemissies te verminderen en de handel in CO2 te vergroten. Leden besloten het broeikaseffect te beperken tot 2 graden Celsius boven pre-industriële temperaturen. Ontwikkelde landen kwamen overeen om $ 100 miljard per jaar bij te dragen om opkomende markten te helpen. Veel ontwikkelingslanden hebben te kampen met schade als gevolg van klimaatverandering, met tyfonen, stijgende zeespiegel en droogte.

Ten minste 55 van de 196 deelnemende landen moeten de overeenkomst nu ratificeren voordat deze van kracht kan worden. Tijdens de G20-bijeenkomst in 2016 kwamen China en de Verenigde Staten overeen om de overeenkomst te ratificeren. Deze twee landen stoten de meeste broeikasgassen uit. (Bron: "Klimaatklimaat Beste kans dat we de planeet moeten redden", CNN, 14 december 2015.)

Obama heeft in 2014 de CO2-reductieregelgeving aangekondigd. Hij heeft het Clean Power Plan in 2015 vastgesteld. Het is een plan om koolstofreductie te verminderen dioxine-emissies met 32 ​​procent van het niveau van 2005 tegen 2030. Dit gebeurt door het stellen van CO2-reductiedoelstellingen voor de energiecentrales van de natie. Om te voldoen, zullen energiecentrales in 2030 30 procent meer hernieuwbare energie creëren. Het stimuleert de handel in koolstofemissierechten door staten die minder uitstoten dan de limieten toe te staan ​​hun overschot te verhandelen naar landen die meer uitstoten dan het plafond.(Bronnen: "Obama heeft net een Carbon Cap en Trade-programma gemaakt," Climate Central, 4 augustus 2015. "President Obama kondigt historische koolstofvervuilingsnormen aan voor energiecentrales," The White House, 3 augustus 2015.)

Op 1 juni 2017 kondigde Trump aan dat de Verenigde Staten zich terugtrekken uit het klimaatakkoord van Parijs. Hij beloofde het Klimaatactieplan en de regel Waters of the States te elimineren. Hij tekende een order voor de bouw van de Keystone XL en Dakota Access pijplijnen. Ze zouden hoogwaardige Canadese ruwe olie verzenden naar raffinaderijen in de Golfregio.

Trump beloofde om de kolenindustrie nieuw leven in te blazen, maar bleef zich inzetten voor schone steenkooltechnologie. Hij tekende een order die verschillende maatregelen van het Obama-tijdperk die de klimaatverandering aanpasten, opschorten, herroepen of markeerden voor beoordeling. Hij herriep orders om het verband tussen klimaatverandering en defensie aan te pakken. Hij startte een evaluatie van het Clean Power Plan van Obama vanwege zijn regelgeving over de kolenindustrie. (Bron: "Trump Executive Order wil de schone energieregelgeving van Obama omkeren", PBS NewsHour, 27 maart 2017.)

Economisch beleid van andere presidenten

• Eerste honderddaagse dagen van Trump
• George W. Bush (2001 - 2009) Bill Clinton (1993 - 2001)
• Ronald Reagan (1981 - 1989)
• Richard Nixon (1969 - 1974)
• Lyndon B Johnson (1963 - 1969)
• John F. Kennedy (1961 - 1963)
• Franklin D. Roosevelt (1933 - 1945)