Video: Solide transatlantische Beziehungen 2024
Definitie : Het transatlantische handels- en investeringspartnerschap (TTIP) is een vrijhandelsovereenkomst tussen twee van 's werelds grootste economieën. Zij zijn de Verenigde Staten, die $ 18 produceerden. 56 biljoen in 2016, en de Europese Unie, die $ 19 produceerde. 18 biljoen. De twee economieën genereren bijna een derde van het BBP van de wereld (bruto binnenlands product) van $ 119. Van 4 biljoen.
De Verenigde Staten ruilen meer met de EU dan met China.
Het totale verhandelde bedrag is al $ 1 biljoen, maar het TTIP zou dat bedrag kunnen verviervoudigen. Het zou het Amerikaanse bbp met 5 procent kunnen opdrijven en de EU met 3, 4 procent. Dat is door alle tarieven en andere handelsbarrières te elimineren.
Indien voltooid, zou het TTIP 's werelds grootste handelsovereenkomst worden. Dat zou de kracht van de Amerikaanse economie vergroten. Het zou groter zijn dan de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst (NAFTA). Het zou zelfs groter zijn dan het Trans-Pacific Partnership. (Bron: "Come On, TTIP," The Economist, 16 februari 2013)
Het belang van de EU is nog groter voor directe buitenlandse investeringen (FDI). Europese bedrijven waren goed voor $ 1. 5 biljoen, of 63 procent, van de totale directe buitenlandse investeringen in de Verenigde Staten. Amerikaanse bedrijven waren goed voor $ 1. 7 biljoen, of 50 procent, van directe buitenlandse investeringen in Europa in 2009.
Deze investeringen gebruiken vier miljoen werknemers aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Dat is het aantal werknemers van filialen van Europese of Amerikaanse bedrijven.
Het Duitse bedrijf Siemens heeft bijvoorbeeld 60.000 mensen in dienst in de Verenigde Staten. General Electric heeft 70.000 werknemers in Europa. (Bron: "U. S. -EU Handel en economische betrekkingen: belangrijke beleidskwesties voor het 112e congres," Congressional Research Service, 18 januari 2012.)
President Obama startte het TTIP tijdens zijn 2013 State of the Union-adres.
De volgende dag startten handelsvertegenwoordigers met "de interne procedures die nodig zijn om onderhandelingen te starten." (Bron: "U. S., EU kondigt beslissing aan om onderhandelingen over TTIP te starten", USTR, 13 februari 2017.)
Voordelen
De voordelen van het TTIP zijn evident. Meer groei zou banen en welvaart creëren voor beide gebieden. De voormalige Britse premier David Cameron heeft aangekondigd dat het twee miljoen banen zou kunnen creëren. (Bron: "EU / VS-handelsovereenkomst zou £ 100 miljard kunnen opleveren", Belfast Telegraph, 18 juni 2013.)
Sommige industrieën zouden meer baat hebben dan andere. Farmaceutische bedrijven zouden bijvoorbeeld kosten besparen. Dat komt omdat er een goedgekeurd drugtestprogramma zou zijn voor de VS en de EU. De elektrische auto-industrie zou profiteren door te voldoen aan één verenigde standaard. Amerikaanse boeren zouden kunnen uitbreiden als de EU genetisch gemodificeerde landbouwproducten zou toestaan.
Een overeenkomst zou de geopolitieke status van het Trans-Atlantisch blok versterken tegen de toenemende economische macht van China, India en andere Pacifische landen, evenals het groeiende succes van Latijns-Amerika. Als de Verenigde Staten en de EU hun meningsverschillen op kunnen lossen, kunnen ze zich verenigen tegen marktdreigingen van de rest van de wereld.
Tegens
Veel industrieën kunnen last hebben van de toegenomen concurrentie vanuit Europa.
Dat kan leiden tot minder banen voor Amerikaanse werknemers. Deze nadelen zijn bij elke handelsovereenkomst.
Bijvoorbeeld, de Europese agribusiness zou last hebben van goedkopere Amerikaans gemaakte voedselimporten. Beide regeringen zouden moeten stoppen met het beschermen van industrieën zoals Franse champagne. Boeing, een Amerikaans vliegtuigbedrijf, is in felle wereldwijde concurrentie tegen Airbus van Frankrijk. De overeenkomst zou de een meer kunnen schaden dan de andere.
Obstakels
Het grootste obstakel is de beschermde status van de agribusiness van elk land. Ze ontvangen allemaal overheidssubsidies. Het is onwaarschijnlijk dat een handelspartner de hoeveelheid overheidssteun zou verminderen. Dat zou de voedselprijzen nog meer verhogen.
De EU verbiedt alle genetisch gemodificeerde gewassen. Het verbiedt vlees van dieren die behandeld zijn met groeihormonen. Het weigert ook pluimvee dat is gewassen met chloor.
Dit zijn allemaal praktijken die horen bij Amerikaanse voedingsmiddelen. Europese consumenten zouden protesteren als deze verboden zouden worden opgeheven. Ze willen bescherming tegen besmet voedsel van mindere kwaliteit. (Bron: "Hoe Chlorine Washed Chicken U. S. EU Trade voorkomt", Washington Post, 13 februari 2013.)
Dan zijn er veel kleinere problemen. Griekenland vereist bijvoorbeeld dat kaas met het etiket "feta" wordt gemaakt van schapen of geiten. Amerikaanse zuivelbedrijven maken fetakaas van koemelk.
Het is hoogst onwaarschijnlijk dat de EU compromissen zal sluiten in ontspannende regelgeving. Het verzet tegen het verlagen van deze normen heeft uiteindelijk geleid tot de doodsteek voor de Doha-ronde van wereldhandelsbesprekingen.
Kansen
Eén scenario om deze obstakels te overwinnen, kan een gelaagde aanpak zijn. Onderhandelingen kunnen succesvol zijn in gebieden die geen belangrijke knelpunten zijn. De resterende tarieven kunnen bijvoorbeeld worden geëlimineerd. Dit zou echter niet veel economische gevolgen hebben, aangezien de tarieven al laag zijn.
Status
Op 23 juni 2016 heeft Groot-Brittannië gestemd om de Europese Unie te verlaten. Dat werpt de onderhandelingen naar een nieuw niveau van onzekerheid. Het kan twee jaar duren voordat de details van de exit zijn uitgewerkt. Dat verdoezelt zijn status als lid van de handelsovereenkomst. De stemming versterkt de antiglobaliserings- en anti-handelsstemmen in het Congres.
De elfde onderhandelingsronde begon op 20 oktober 2015 in Miami. Onderhandelingen over de voedselproblematiek blijven een knelpunt. (Bron: "Voedselregels blijken moeilijk te slikken", The Wall Street Journal, 20 oktober 2015). Op 16 april 2015 gaf het Congres de president een snelle handelsbevorderende autoriteit tot 2021. Het liet president Obama toe om doorgaan met de laatste onderhandelingen.Fast-track betekent dat het Congres een duim omhoog of omlaag moet zetten voor een hele handelsovereenkomst. Ze kunnen niet elk element van een multilaterale handelsovereenkomst opnieuw bekijken. Dat maakt het voor de administratie gemakkelijker om de onderhandelingen af te ronden. (Bron: Top U. S. Lawmakers Strike Fast Track Deal, CBS
, 16 april 2015.) De onderhandelingen begonnen direct na de G8-top in 2013. Na Obama's Staat van de Unie van 2013 kwamen beide partijen overeen om de werkgroep op hoog niveau werkgroepen en groei (HLWG) als basis voor de voortzetting van de onderhandelingen aan te nemen. De HLWG is in 2011 benoemd om de beste manier te vinden om een akkoord te bereiken over het TTIP.
Op 11 februari 2013 presenteerde de HLWG aanbevelingen gegroepeerd op de volgende drie gebieden:
Markttoegang
- De beste manier om dit te verbeteren zou zijn: Alle taken en tarieven op niet-werkende bedrijven afschaffen gevoelige producten. Zet de onderhandelingen voort voor de gevoelige markten, zoals commerciële vliegtuigen en landbouw.
- Vergunning- en kwalificatievereisten transparanter maken voor services.
- Investeringsprocedures liberaliseren met behoud van bescherming.
- Verbetering van de toegang tot mogelijkheden voor overheidsopdrachten.
- Achter de grensprocessen en -voorschriften
- Dit zijn verschillen in processen die geen tarieven of wetten zijn, maar het nog steeds moeilijk maken voor buitenlandse bedrijven om zaken te doen. Om dit te verhelpen, beveelt de HLWG de twee partijen aan: Gebruik de normen die zijn opgesteld door de Word Trade Organization (WTO) om overeengekomen wetenschappelijke methoden te gebruiken om sanitaire kwesties aan te pakken. Met andere woorden, de EU moet haar weigering om genetisch gemodificeerde en met hormonen behandelde levensmiddelen te accepteren, laten vallen. (Dit zal moeilijk op te lossen zijn.)
- Werk samen om bestaande te implementeren en nieuwe regelgeving te ontwikkelen.
- Waar regels en certificeringen anders blijven, ga akkoord om goedgekeurde goederen en diensten van de andere handelspartner te accepteren. (Artsen en apothekers kunnen bijvoorbeeld hun licentie gebruiken om overal in het handelsgebied te werken.)
- Ontwikkel procedures om samen te werken bij het ontwikkelen van toekomstige regelgeving.
- Regels met betrekking tot gedeelde uitdagingen en kansen voor wereldwijde handel
- - Dit zijn zaken die overal ter wereld een standaard voor handelsovereenkomsten zullen zijn. De HLWG beveelt beide partijen aan:
samen te werken en een eenheidsfront te presenteren over de bescherming van intellectuele eigendomsrechten. Neem milieu- en arbeidsbescherming op in het TTIP, gebruikmakend van bestaande richtlijnen.
- Bereik overeenstemming op gebieden die van vitaal belang zijn voor de wereldhandel. Deze omvatten douane- en handelsfacilitering, mededingingsbeleid, staatsbedrijven, bescherming van lokale industrieën, grondstoffen en energie, kleine en middelgrote ondernemingen en transparantie. (Bron: "Eindverslag", HLWG, 11 februari 2013.)
- Voor de nieuwste updates, zie de missie van de Verenigde Staten bij de Europese Unie.
Een handels- en uitvoerplan ontwikkelen
En hoe u een kan ontwikkelen waarmee u de resultaten kunt meten.