Handelsbeschermend protectionisme: definitie, voordelen, nadelen, 4 methoden

Definitie: Handelsbeschermingsbeleid is een soort beleid dat oneerlijke concurrentie van buitenlandse industrieën beperkt. Het is een politiek gemotiveerde verdedigingsmaatregel. Op de korte termijn werkt het. Maar het is op de lange termijn zeer destructief. Het maakt het land en zijn industrieën minder competitief in de internationale handel.

Vier methoden met voorbeelden

Landen gebruiken verschillende strategieën om hun vak te beschermen. Eén manier is om tarieven vast te stellen die invoer belasten.

Dat verhoogt onmiddellijk de prijs van de geïmporteerde goederen. Ze worden minder concurrerend in vergelijking met lokale goederen. Deze methode werkt het beste voor landen met veel import, zoals de Verenigde Staten.

Het bekendste voorbeeld is het Smoot-Hawley-tarief van 1930. Het is ontworpen om boeren te beschermen tegen de invoer van landbouwproducten uit Europa, dat de landbouw na de verwoesting van de Eerste Wereldoorlog opvoerde. Maar tegen de tijd dat de wet doorkwam Congres, het had tarieven op veel meer import geslagen. Andere landen namen wraak. De resulterende concurrerende oorlog beperkte de wereldhandel. Het was een reden voor de uitgebreide ernst van de Grote Depressie.

Een tweede manier om handel te beschermen, is wanneer de overheid lokale industrieën subsidieert. Subsidies komen in de vorm van belastingkredieten of zelfs directe betalingen. Dat stelt producenten in staat de prijs van lokale goederen en diensten te verlagen. Dit maakt de producten goedkoper, zelfs wanneer ze naar het buitenland worden verzonden.

Dat betekent dat het werk nóg beter is dan de tarieven. Deze methode werkt het beste voor landen die voornamelijk afhankelijk zijn van export.

Maar soms kunnen subsidies het tegenovergestelde effect hebben. Een goed voorbeeld hiervan is opnieuw in de landbouwsector van de Verenigde Staten. De landbouwaanpassingswet van 1933 stond de regering toe om boeren niet te betalen voor het verbouwen van gewassen of vee.

Dat zou hun velden laten rusten en voedingsstoffen terugwinnen. Het beperkte ook het aanbod. Dat verhoogde prijzen. Het hielp boeren verwoest door de Dust Bowl, maar maakte voedsel nog duurder voor de consument.

Een derde methode is het opleggen van quota aan geïmporteerde goederen. Deze methode is effectiever dan de eerste twee. Hoe laag een buitenlands land de prijs ook bepaalt met subsidies, het kan niet meer goederen verzenden.

De meeste schoolboeken laten het vierde type handelsprotectionisme achterwege omdat het subtiel is. Het is een bewuste poging van een land om zijn valutawaarde te verlagen. Dit zou zijn export goedkoper en concurrerender maken. Deze methode kan resulteren in vergelding en een valutaoorlog beginnen. Een manier waarop landen de waarde van hun valuta kunnen verlagen met een vaste wisselkoers. Dit is net als de yuan van China. Een andere manier is door zoveel nationale schulden te maken dat het hetzelfde effect heeft, zoals de U.Daling van S. dollar.

Voordelen

Als een land probeert te groeien in een nieuwe sector, zullen tarieven het beschermen tegen buitenlandse concurrenten. Dat geeft de bedrijven uit de nieuwe industrie de tijd om hun eigen concurrentievoordelen te ontwikkelen.

Protectionisme creëert ook tijdelijk banen voor huishoudelijk personeel. Door de bescherming van tarieven, quota's of subsidies kunnen binnenlandse bedrijven lokaal huren.

Dit voordeel eindigt zodra andere landen vergelden door hun eigen protectionisme op te zetten.

Nadelen

Op de lange termijn verzwakt handelsbeschermingsbeleid de industrie. Zonder concurrentie hoeven bedrijven in de industrie niet te innoveren. Dat is niet nodig. Uiteindelijk zal het binnenlands product in kwaliteit achteruitgaan. Het zal van lagere kwaliteit zijn en duurder dan wat buitenlandse concurrenten produceren.

Uitbesteding van taken is het gevolg van een afnemende concurrentiepositie van de U. S. De concurrentie is afgenomen sinds decennia van de Verenigde Staten die niet in onderwijs investeren. Dit geldt in het bijzonder voor hightech, engineering en wetenschap. Meer handel opent nieuwe markten voor bedrijven om hun producten te verkopen. Het Peterson Institute for International Economics schat dat het beëindigen van alle handelsbarrières het Amerikaanse inkomen met $ 500 miljard zou verhogen.

Het toenemende protectionisme van de VS zal de economische groei verder vertragen. Het zou meer ontslagen veroorzaken, niet minder. Als de Verenigde Staten hun grenzen sluiten, zullen andere landen hetzelfde doen. Dit zou ontslagen kunnen veroorzaken bij de 12 miljoen Amerikaanse werknemers die hun werk te danken hebben aan export.

Vrijhandelsovereenkomsten

Vrijhandelsovereenkomsten verminderen of elimineren tarieven en quota's tussen handelspartners. De grootste overeenkomst is de NAFTA. Het is tussen de Verenigde Staten, Canada en Mexico. Indien goedgekeurd, zijn twee andere overeenkomsten groter: het Trans-Pacifisch Partnerschap en het Transatlantisch handels- en investeringspartnerschap.

Een andere vrijhandelsovereenkomst is de Vrijhandelsovereenkomst tussen de Dominicaanse Republiek en Midden-Amerika, die tussen de Verenigde Staten en Midden-Amerika loopt. Er zijn ook bilaterale overeenkomsten met Chili, Colombia, Panama, Peru, Uruguay, de meeste landen in Zuidoost-Azië en het Midden-Oosten, Israël, Jordanië, Marokko, Bahrein en Oman.

Maar vrijhandelsovereenkomsten elimineren geen protectionistische maatregelen zoals subsidies of valutaoorlogen. Een van de nadelen van NAFTA was dat gesubsidieerde Amerikaanse boerderijproducten de Mexicaanse boeren failliet deden gaan. Zie voor meer informatie Free Trade Agreements Pros and Cons.