TALF: Het Bailout Programma voor de Termijn Veilingsleningsfaciliteit

In oktober 2008 verschuift de minister van Financiën, Henry Paulson, de focus van het TARP-programma van de aankoop van giftige hypothecaire effecten, wat te lang zou duren naar snellere manieren om kapitaal in het financiële systeem te infuuseren. Het Capital Repurchase Program plaatste 115 miljard dollar in de acht grootste banken, die bijna de helft van de financiële activa van de Verenigde Staten bezitten. Dit versoepelde de kredietmarkten en verlaagde de Libor-rente.

Paulson kondigde aan dat de fondsen ook zouden worden gebruikt om een ​​bevriezing van de consumentenkredietmarkt aan te pakken. De secundaire markt van 1 biljoen dollar voor creditcard-, auto- en studentenschuld was tot stilstand gekomen. Deze markt voorziet normaal gesproken in de financiering van 40 procent van deze leningen. De Federal Reserve zou later samenwerken met de Schatkist over het kredietprogramma.

In maart 2009 meldde het FOMC dat het de leenfaciliteit met vaste looptijd zou lanceren om uiteindelijk tot $ 1 biljoen aan financiële activa te kopen. Deze activa omvatten creditcard- en autoschulden evenals commerciële en woninghypotheken. In feite was de Federal Reserve actief als de secundaire markt die in 2008 verdampt. De acties van de Fed zijn ontworpen om banken in staat te stellen deze activa te verkopen aan bedrijven die geld van de Fed hebben geleend. Hierdoor komen de banken vrij en kunnen ze nieuwe leningen verstrekken. Maar dat deden ze echt niet. In plaats daarvan gebruikten ze de fondsen om andere schulden af ​​te lossen en hun kapitaalreserves te verbeteren.

In mei lanceerde de Fed TALF door 10 miljard bankleningen te kopen. De Fed kondigde het TALF-programma aan in 2008, maar had het pas in 2009 operationeel gemaakt. De Fed vertelde banken om nieuwe leningen te verstrekken, maar had dit niet nodig.

Het FOMC kondigde ook aan dat het een extra $ 100 miljard aan creditcardschuld op de secundaire markt zou kopen en $ 300 miljard aan staatsobligaties.

De Dow steeg met 90 punten en de dollar daalde als antwoord. De rente op staatsobligaties daalde, wat een neerwaartse druk op de hypotheekrente vormde. De Fed was vastbesloten om het vertrouwen in de financiële markten te herstellen om de recessie te verkorten.

Paulson wilde geen geld uitgeven om niet-gereguleerde financiële instellingen te helpen, wat betekent dat autobedrijven. Er werden slechts $ 60 miljard TARP-middelen overgelaten van de 350 miljard dollar die voor 2008 werd toegewezen. De resterende 350 miljard dollar van Tarp werd ontworpen om door de nieuwe president in 2009 te worden gebruikt. In plaats daarvan lanceerde Obama de Amerikaanse Recovery and Rehabilitation Act om kleine bedrijven en huiseigenaren te helpen .

Hier ging de rest van TARP:

• $ 40 miljard ging om AIG
• $ 125 miljard te kopen om voorkeursvoorraden in de top negen banken te kopen.

Zonder de redding van de secundaire markt voor consumentenkulden, zouden veel creditcardmaatschappijen en autofinancieringsbedrijven cashflow problemen ondervinden, en kunnen worden gedwongen tot faillissement zoals Circuit City.Bovendien zou het moeilijker zijn om creditcardschulden te verkrijgen, net als hypotheken, waardoor de consumentenbestedingen ernstig zouden worden beperkt. (Bronnen: "Press Release," US Treasury Department, 12 november 2008. "Dems zien autohulp als focus van Schatkist verschuift," Associated Press, 12 november 2008.

"Fed lanceert gewaagde $ 1 .2 triljoen inspanningen om te herleven financiële markten, "Associated Press, 18 maart 2009." Fed Rosengren zegt TALF om krediet te laten herleven, "Bloomberg, 23 maart 2009)