Identiteitsdiefstal bij de politie

Het maakt niet uit welk type identiteitsdiefstal we over praten, de eerste stap in het herstellen is het rapporteren van een FTC. De tweede stap (en mogelijk het belangrijkste) is het verkrijgen van een politieverslag. Er is een discussie over de bestelling hier - sommige deskundigen zeggen dat je eerst een identiteitsdiefstal politie rapport moet krijgen, en dan contact opnemen met de FTC.

Hoe dan ook, dit zou ongeveer hetzelfde moeten gebeuren. Wat je ook al doet, wil je de eerste klacht met de tweede verwijzen (met andere woorden, als je de FTC-klacht eerst invult, dan wil je het verwijzen wanneer je de identiteitsdiefstal bij de politie meldt en vice versa. )

Het identificeren van diefstal aan de politie is vaak een moeilijke ervaring voor het identiteitsdiefstal slachtoffer. Ten eerste kan de politie zelfs niet uitkomen en met u praten, ze kunnen u naar een website sturen om een ​​formulier in te vullen. Dit laat sommige mensen het gevoel hebben dat hun klacht niet door de politie ernstig wordt "genomen". Het is echter belangrijk om te weten dat de politie de primaire verantwoordelijkheid heeft om mensen tegen dreigend gevaar te beschermen, en diefstal van identiteit is een politieperspectief met een zeer lage impact: er is maar één slachtoffer (jij), geen 'kwaad' was gedaan (wat betekent dat je niet lichamelijk gewond bent), en ze zullen de beschuldigde niet kunnen betraffen als ze verschijnen.

Veel slachtoffers hebben gemeld dat de politie zelfs geen identiteitsdiefstalverslag van hen zou nemen. Dit fenomeen heeft te maken met jurisdicties en training. De politie gaat meestal om misdrijven die zich voordoen in het gebied waar ze werken (stad of provincie) en zijn niet verantwoordelijk voor het hanteren van iets dat zich buiten hun jurisdictie voordoet.

In die gevallen worden de overheids- en federale overheden gewoonlijk in de praktijk gebracht. Maar een identiteitsdiefstal slachtoffer kan een tweede barrière inlaten die een politieverslag indient als ze een politieverslag in een andere jurisdictie proberen te leggen - omdat ze niet in die jurisdictie wonen en (opnieuw) zijn de politie er niet voor verantwoordelijk.

Sommige staten hebben specifieke wetten aangevoerd die deze problemen aanpakken of een proces hebben gemaakt voor de slachtoffers van identiteitsdiefstal om het probleem aan te pakken. Maar training in de politie kan spotty zijn. Als de misdaad niet veel voorkomt (zoals bijvoorbeeld in Arizona), kan de training kort of misschien zelfs niet meer zijn dan een post of bulletin board. Dit betekent dat, hoewel er een nieuwe wet kan zijn, een patrouille er helemaal niet van bewust zou zijn. U vindt het nuttig om contact op te nemen met het kantoor van uw lokale procureur-generaal om te zien of er een specifiek proces in uw staat is voor het adresseren van identiteitsdiefstal politie rapporten. U vindt informatie om contact op te nemen met uw lokale advocaat-generaal op de website van de Nationale Vereniging van Advocaten (NAAG).

Wanneer u het identiteitsdiefstalbeleid daadwerkelijk doet indienen, of ze direct met u praten of u het online invult, wilt u meer informatie verstrekken dan normaal gesproken in een politieverslag . Als u specifieke data van frauduleuze aankopen kent, worden accounts die in uw naam zijn geopend, bedrijven die werden gebruikt of een idee hebben die achter de puinhoop kan zijn, u wilt dat informatie in het rapport bevatten.

Nadat u een identiteitsdiefstal-politieverslag hebt ingediend, ontvangt u een kopie ervan. Uw zaak kan aan een onderzoeker worden toegewezen, maar verwacht nogmaals niet veel activiteit, tenzij u slechts één van meerdere slachtoffers bent. Om dezelfde redenen kan de politie onwillig zijn om in eerste instantie een rapport te nemen. De meeste identiteitsdiefstal slachtoffers vinden dat ze uiteindelijk het grootste deel van de eigenlijke onderzoeken doen.

Als dat het geval is, wilt u fotokopieën van zowel het identiteitsdiefstalpolitieverslag als uw FTC-klacht hebben. Deze zullen worden vereist door een bedrijf dat u in een geschil met zich meebrengt, welke een bedrijf is waar de identiteitstief uw naam gebruikt. Houd het origineel voor uzelf, ze hebben alleen een kopie nodig. Sommige bedrijven willen dat u deze notarized hebt, maar het is niet verplicht bij wetgeving ten tijde van dit schrijven.

Een algemene klacht bij mijn klanten is dat een bedrijf weigert om hen te informeren over betwiste transacties of accounts, en zegt dat het vertrouwelijke informatie is en zegt dat het bedrijfseigeninformatie is die zij niet zonder een rechterlijke beslissing zullen verstrekken, of zelfs verwijzen naar privacybeleid. Word niet ontsteld, vraag gewoon naar het adres van hun juridische afdeling en stuur ze een kopie van deze brief, die door de FTC wordt verstrekt. Zij kunnen zeggen dat ze alleen een kopie zullen sturen naar de detective die uw zaak onderzoekt, maar in de wet staat specifiek dat zij de informatie aan u en een door u aangewezen politieagent moeten verstrekken.

Het identificeren van identiteitsdiefstal aan de politie kan in zichzelf een beproeving zijn. Weten wat je rechten zijn, zal een lange weg gaan om het hele ding gladder te maken, en je moet de kunst behouden om vast te zijn zonder je boos te zijn. Gelukkig is (of misschien helaas) identiteitsdiefstal zo doordringend dat het proces van het krijgen van een identiteitsdiefstal-politieverslag over het algemeen makkelijker wordt, aangezien de tijd verloopt.