Wat is een belastingvermindering op eigendomsbelasting?

Ongelijkheid bij belasting op woonbelastingen

Landelijke belastingplichtigen met een laag inkomen betalen een groter percentage van hun inkomsten aan onroerendgoedbelasting dan belastingplichtigen met een hoger inkomen. Dit komt omdat onroerendgoedbelastingen zijn gebaseerd op de waarde van een huis en niet op inkomen, dus zijn ze losgekoppeld van "betaalvermogen". Inkomstenbelastingen zijn uiteraard volledig verbonden met inkomsten - een belastingplichtige die zijn baan verliest, zal merken dat zijn inkomstenbelasting daalt, maar zijn onroerendgoedbelasting blijft hetzelfde, hoewel zijn vermogen om die belastingen te betalen is afgenomen.

Aldus wordt van residentiële vastgoedbelastingen gezegd dat ze "regressief" zijn.

Het Instituut voor belastingen en economisch beleid (ITEP) beoordeelt de eerlijkheid van nationale en lokale belastingstelsels. Hun studie uit 2015 concludeert dat "vrijwel elk belastingstelsel van de staat fundamenteel oneerlijk is en een veel groter deel van de inkomsten uit gezinnen met lage en middelhoge inkomens haalt dan van rijke gezinnen." Ze vinden dat de staats- en lokale belastingen het omgekeerde van het inkomen zijn: het inkomen van de lagere, de algehele effectieve staat en het lokale belastingtarief. De afwezigheid van een graduate inkomstenbelasting en te grote afhankelijkheid van consumptiebelastingen verergeren dit probleem.

2 Opties voor belastingverlichting

Wanneer de verkozenen van elke staat op zoek zijn naar belastingvermindering voor onroerend goed voor gezinnen met lage en middelhoge inkomens, hebben ze twee basale en brede keuzes:

Een over de hele linie belastingverlaging voor belastingbetalers van alle inkomensniveaus (bijvoorbeeld een homesteadvrijstelling, die gewoonlijk een vast bedrag in dollars of een vast percentage van de woningwaarde vrijstelt van onroerende voorheffing of een belastinglimiet)

Gerichte belastingvoordelen worden alleen toegekend aan gezinnen met lage en middelhoge inkomens.

De belastingfraude op onroerend goed

Een steeds populairder wordend type gerichte belastingvrijstelling is de stroomonderbreker.

Een programma voor het onderbreken van eigendomsbelasting kan in grote lijnen worden gedefinieerd als elke belastingvermindering voor onroerende goederen die de eigendomsbelasting voor bepaalde personen beperkt of verlaagt.

Meestal zijn stroomonderbrekerprogramma's vrijstelling van onroerende voorheffing of kredieten voor eigenaren van onroerend goed met een laag inkomen, ouderen of gehandicapten. De term ontleent zijn naam aan een elektrische stroomonderbreker die de elektrische stroom afsluit wanneer een systeem overbelast is. Evenzo worden er programma's voor stroomonderbrekers geactiveerd wanneer een te groot deel van het inkomen van een belastingplichtige wordt besteed aan onroerendgoedbelasting. De stroomonderbreker vermindert de overbelasting.

Voordelen van stroomonderbrekers

Omdat programma's voor stroomonderbrekers zijn ontworpen om alleen de belasting op onroerend goed van gezinnen met een laag inkomen en een inkomen uit middeninkomens te verlagen, zijn ze veel minder duur voor de staat dan de overmatige bezuinigingen. Bovendien vermelden de gezinnen waarop deze programma's betrekking hebben meestal hun inkomstenbelasting niet, zodat de vermindering van de onroerende voorheffing niet wordt gecompenseerd door een stijging van de federale inkomstenbelasting.Omdat deze programma's reageren op het inkomensniveau, introduceren ze bovendien de criteria voor "mogelijkheid om te betalen", waardoor de belasting op onroerend goed voor deze groepen tot een beheersbaar niveau wordt teruggebracht.

Nadelen van stroomonderbrekers

Het grootste nadeel van deze programma's is dat u over hen moet weten om de belastingvermindering te krijgen - de stroomonderbreker wordt alleen gegeven aan belastingbetalers die van toepassing zijn (of overmatige belastingverlagingen) zoals homestead-vrijstellingen, die automatisch zijn).