NATO: Definitie, Doel, Geschiedenis, Leden

Definitie: De NAVO is een alliantie van 28 landen aan de Noord-Atlantische Oceaan. Het omvat Canada, de Verenigde Staten, Turkije en de meeste leden van de Europese Unie. De NAVO is een acroniem voor de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie.

De Verenigde Staten dragen 3/4 van het budget van de NAVO bij. Tijdens de 2016 presidentiële campagne, zei Donald Trump dat andere NAVO-leden meer zouden moeten bijdragen. Trump beschuldigde het ook dat hij verouderd was.

Hij beweerde dat het zich richt op het verdedigen van Europa tegen Rusland in plaats van het bestrijden van terrorisme.

In 2017 heeft president Trump zijn positie omgedraaid. Hij biep dat hij tijdens de campagne "niet veel van de NAVO" had weten. (Bronnen: 'Trump Rattles NATO Met' Obsolete 'Blast', CNN, 17 januari 2017. 'Trump on NATO:' Ik zei dat het verouderd was. Het is niet langer verouderd ', de Washington Post, 12 april 2017.) <

Doel

De NAVO heeft de missie om de vrijheid van zijn leden te beschermen. Bijvoorbeeld, op 8 juli 2016 heeft de NAVO aangekondigd dat het zou worden verzonden naar 4.000 troepen naar de Baltische staten en Oost-Polen. Het zal de lucht- en zeepatrouilles vergroten om zijn oostelijke front te veroveren na de aanval van Rusland op Oekraïne. (Bron: "De NAVO gaat akkoord om de Baltische Staten te versterken," Reuters, 8 juli 2016 .)

De doelstellingen zijn onder meer wapens van massavernietiging, terrorisme en cyberaanvallen. Op 16 november 2015 reageerde de NAVO op de terroristische aanslagen in Parijs.

Het roept op een uniforme aanpak met de Europese Unie, Frankrijk en de NAVO. Dat komt omdat Frankrijk het artikel 5 van de NAVO niet heeft ingeroepen. Dat zou een formele oorlogsverklaring zijn aan de islamitische staatsgroep. Nch Air stakingen op zichzelf. In artikel 5 staat: "een gewapende aanval op één …

wordt beschouwd als een aanval op hen allen." (Bronnen: "NAVO's Europees Defensieagentschap", NAVO, 16 november 2015. "Zal de NAVO reageren op de aanslagen van Parijs?" De Atlantische Oceaan, 15 november 2015.)

De enige keer dat de NAVO op artikel 5 werd ingeroepen was 9/11 terroristische aanslagen. Het reageerde op verzoeken van de Verenigde Staten om hulp in de oorlog in Afghanistan. Het leidde van augustus 2003 tot december 2014. Op zijn hoogtepunt ontwierp het 130.000 troepen. In 2015 beëindigde het zijn gevechtsrol en begon zij de Afghaanse troepen te ondersteunen. (Bron: "NAVO en Afghanistan", NAVO, 14 juni 2016.)

De bescherming van de NAVO strekt zich niet uit tot de burgeroorlogen of de interne staatsgrepen van het lid. Op 15 juli 2016 heeft het Turkse leger aangekondigd dat het de overheid in een staatsgreep had aangegrepen. Maar de Turkse president Recep Erdogan heeft op 16 juli aangekondigd dat de staatsgreep is mislukt. Als een NAVO-lid zou Turkije zijn bondgenoten steun krijgen bij een aanval, maar geen staatsgreep. (Bron: "Turkije Coup: Hoe reageert de NAVO?"NBC News, 16 juli 2016.)

Het tweede doel van de NAVO is de stabiliteit van de regio te beschermen. In die gevallen zou het niet-leden verdedigen. , 2014, de NAVO heeft aangekondigd dat foto's bewijzen dat Rusland de invasie van Oekraïne heeft binnengebracht. Hoewel Oekraïne geen lid is, heeft het in de loop der jaren met de NAVO gewerkt.

De invasie van Rusland in Oekraïne bedreigde de nabijgelegen NAVO-leden. Als gevolg daarvan heeft de NAVO-top van september 2014 zich geconcentreerd op de agressie van Rusland. President Poetin beloofde om een ​​"Nieuw-Rusland" uit de oostelijke regio van Oekraïne te creëren. om landen zoals Letland, Litouwen en Estland te verdedigen. (Bron: "VS Vows NAVO Defence of Baltics," The Wall Street Journal, 4 september 2014).

De NAVO zelf erkent dat "Vredeshandhaving tenminste zo moeilijk is geworden als pacemaking. "Als gevolg daarvan versterkt de NAVO allianties over de hele wereld. In de tijd van globalisering, tran Satlantische vrede is wereldwijd geworden. Het strekt zich uit over alleen militair geweld.

De 28 leden van de NAVO zijn: Albanië, België, Bulgarije, Canada, Kroatië, Tsjechië, Denemarken, Estland, Frankrijk, Duitsland Griekenland, Hongarije, IJsland, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Polen, Portugal, Roemenië, Slowakije, Slovenië, Spanje, Turkije, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.

Elk lid wijst een ambassadeur aan de NAVO aan. Zij leveren ambtenaren om te dienen in de NAVO-comités. Zij sturen de juiste ambtenaar om de NAVO-zaken te bespreken. Dat omvat een land president, premier, minister van Buitenlandse Zaken of hoofd van de defensie afdeling.

Op 1 december 2015 heeft de NAVO zijn eerste uitbreiding sinds 2009 aangekondigd. Het bood lidmaatschap aan Montenegro aan. Rusland reageerde door de verhuizing een strategische bedreiging voor zijn nationale veiligheid te noemen. Het is zorgen over het aantal Balkanlanden langs de grens die de NAVO hebben aangesloten. (Bron: "NATO voorbereidt op uitbreiding", The Wall Street Journal, 1 december 2015.)

Allianties

De NAVO participeert in drie allianties. Dat breidt zijn invloed uit buiten zijn 28 lidstaten. De Euro-Atlantische Partnerschapsraad helpt partners om lid te worden van de NAVO. Het omvat 23 niet-NAVO-landen die het NAVO-doel ondersteunen. Het begon in 1991.

De mediterrane dialoog streeft naar het Midden-Oosten stabiliseren. De niet-NAVO-leden zijn Algerije, Egypte, Israël, Jordanië, Mauritanië, Marokko en Tunesië. Het begon in 1994.

Het samenwerkingsinitiatief van Istanbul werkt voor vrede in het hele Midden-Oosten. Het omvat vier leden van de Gulf Cooperation Council. Zij zijn Bahrein, Koeweit, Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten. Het begon in 2004.

De NAVO werkt samen met acht andere landen in gezamenlijke veiligheidsproblemen. Er zijn vijf in Azië. Ze zijn Australië, Japan, de Republiek Korea, Mongolië en Nieuw-Zeeland.Er zijn twee in het Midden-Oosten: Afghanistan en Pakistan. (Source: "Partnerships", NAVO.)

Geschiedenis

De oprichters van de NAVO hebben het Noord-Atlantische Verdrag op 4 april 1949 ondertekend. Het voornaamste doel van de NAVO was de verdediging van lidstaten tegen troepen in pro-communistische landen. De Verenigde Staten wilden ook een aanwezigheid in Europa behouden. Het trachtte een herhaling van agressief nationalisme te voorkomen en de politieke unie te bevorderen. Zo heeft de NAVO de Europese Unie mogelijk gemaakt. (Bron: "Korte geschiedenis van de NAVO," NAVO.)

NAVO en de Koude Oorlog

Tijdens de Koude Oorlog is de missie van de NAVO uitgebreid om de kernoorlog te voorkomen. Nadat West-Duitsland bij de NAVO is aangesloten, vormden de communistische landen de alliantie van Warschau Pact. Dat betrof de Sovjet-Unie, Bulgarije, Hongarije, Roemenië, Polen, Tsjechoslowakije en Oost-Duitsland. Naar aanleiding daarvan heeft de NAVO het "Massive Retaliation" -beleid aangenomen. Het beloofde kernwapens te gebruiken als het pact aangevallen was. Het afschrikkingsbeleid van de NAVO laat Europa toe op de economische ontwikkeling. Het moest geen grote conventionele legers opbouwen.

De Sovjetunie bleef zijn militaire aanwezigheid bouwen. Aan het einde van de Koude Oorlog droeg het driemaal uit, wat de Verenigde Staten slechts een derde van de economische macht hadden. Toen de Berlijnse Muur in 1989 viel, was het vanwege zowel economische als ideologische redenen.

Nadat de Sovjetunie in het einde van de jaren tachtig was opgelost, ontwierp de NAVO-relatie met Rusland. In 1997 tekenden zij de Grondwet van de NAVO-Rusland ondertekend om bilaterale samenwerking op te bouwen. In 2002 hebben zij de NAVO-Rusland-Raad gevormd als partner voor gedeelde veiligheidsproblemen.

De ineenstorting van de Sovjet-Unie leidde tot onrust in zijn vroegere satellietstaten. De NAVO werd betrokken toen de burgeroorlog van Joegoslavië genocide werd. De eerste steun van de NAVO voor een marineembargo van de Verenigde Naties leidde tot de handhaving van een non-fly zone. Schendingen hebben vervolgens tot september 1999 geleid tot enkele airstrikes. Het is toen de NAVO een negen dagen lange luchtcampagne heeft uitgevoerd die de oorlog beëindigde. In december van dat jaar heeft de NAVO een vredesmacht van 60.000 soldaten ingezet. Dat eindigde in 2004 toen de NAVO deze functie naar de Europese Unie heeft overgedragen.