Inkomen Per Capita: Berekening en Amerikaanse Statistiek

Definitie: Inkomen per inwoner is het totale inkomen van een gebied gedeeld door zijn bevolking. Er zijn vier verschillende methoden om inkomsten te meten, afhankelijk van de bron. Hier zijn de meest voorkomende.

U. S. Per Capita Inkomen

De Amerikaanse Census-enquêtes per inwoner per tien jaar om de tien jaar. Het verschaft elke september een herziene schatting. De volkstelling berekent het door het totale inkomen voor het voorgaande jaar voor iedereen van 15 jaar en ouder te nemen.

Het geeft dan het gemiddelde gemiddelde van die gegevens. De mediaan is het punt waar 50 procent van alle personen boven is, en 50 procent zijn hieronder.

Wat omvat de sensus? Eerst verdiend inkomen, inclusief lonen, salarissen, en zelfstandig inkomen. Het omvat geen werkgeversbijdrage bijdragen, geleend geld, geschenken of erfenis, verzekeringsuitkeringen en geld ontvangen van familieleden die in hetzelfde huis wonen.

Ten tweede, beleggingsinkomen inclusief rente, dividenden, huur, royalty's en inkomsten uit landgoederen en trusts. Kapitaalwinst en geld ontvangen voor het verkopen van uw woning zijn niet inbegrepen.

Derde overheidsuitkeringen worden als inkomen geteld. Dat geldt ook voor de sociale zekerheid of het pensioenpensioen, het aanvullende veiligheidsinkomen, de overheidssteun of het welzijn en de pensioen-, overlevings- of invaliditeitspensioenen. Het bevat geen voedingszegels, openbare woningen subsidies of medische zorg.

Het telt ook geen fiscale restituties. (Bron: Amerikaanse Sensus, Per Capita Inkomen)

Huidige Amerikaanse Statistieken en Trends

In 2015 was het mediane inkomen per hoofd van de bevolking $ 30, 240. Dat is de hoogste in de Amerikaanse geschiedenis. In feite was het meer dan tien keer groter dan in 1967, toen het gemiddelde inkomen per inwoner slechts $ 2, 464 was. Natuurlijk is dat niet rekening houdend met de inflatie.

Een dollar was toen meer waard. Dat $ 2, 464 zou hetzelfde kunnen kopen als $ 14, 507 kan vandaag. Daarom is het inkomen per hoofd van de bevolking in de Verenigde Staten sinds 1967 verbeterd.

Maar de verdienste kracht per persoon is in de afgelopen 12 jaar niet veel gegroeid. In 2000 was het inkomen per hoofd van de bevolking $ 22, 851 - niet slecht. Maar dat inkomen zou kunnen kopen wat $ 29, 185 kan vandaag. Elk jaar tijdens de recessie in 2001 is de opbrengstkracht gedaald. Het werd kort in 2006 ingehaald en sloeg $ 29, 396 op. Het viel toen tijdens de financiële crisis in 2008 en sloot een laagtepunt van 27, 396 dollar in 2010. (Bron: Amerikaanse volkstelling, Tabel P-1. Totale CPS-bevolking en Per Capita-inkomen. Tabel PINC-1. Totaal 2014 Geselecteerde kenmerken van mensen 15 en oudere.)

Dit is een vergelijkbare trend die wordt gevonden in metingen van Amerikaanse rijkdom. Tussen 2001 en 2011 viel de mediane waarde van de VS van 73 dollar naar 874 in 2000 tot 688,88 dollar in 2011. Maar dat verlies is niet gelijkmatig verdeeld. De rijkdom daalde voor de meeste Amerikanen, maar steeg voor de top 40 procent.

Waarom is de verdienstoelage niet verbeterd? Tijdens de Grote Recessie betekende werkloosheid, te veel mensen konden geen werk vinden om de lonen te krijgen. Dat begint gewoon om te keren.

Op lange termijn zijn er twee belangrijke factoren op het werk. Eerst bedank de loondruk van laagbetaalde landen China en India.

Wereldwijde bedrijven aanbieden banen in deze landen, waardoor ze minder werkers in de VS kunnen betalen. Het resultaat? Grotere inkomensongelijkheid. Degenen die uitbesteden kunnen worden, krijgen een laag loon. Degenen bovenaan, zoals de CEO's, managers op hoog niveau en eigenaars van de bedrijven, maken hogere winst of hoge salarissen.

Een andere oorzaak van laag inkomen per hoofd is technologie. Het toenemende gebruik van robots en computers heeft veel werkers in de fabriek vervangen en zelfs kantooropdrachten. Ondertussen zijn die met de vaardigheden om de apparatuur te beheren in grote vraag en verdienen meer inkomen. Zie voor meer inkomensongelijkheid.

Drie andere inkomstenmetingen

Median huishoudelijk inkomen is meer voorkomend in de Verenigde Staten. Het vertelt u het inkomen voor een gemiddeld huishouden, dat gemiddeld 2. 2 personen bevat. Daarom is het hoger dan inkomen per hoofd van de bevolking.

Hier is meer op gemiddelde inkomensniveaus in de Verenigde Staten.

Het BBP per hoofd van de bevolking is een andere maatstaf van inkomen. Het duurt het totale bruto binnenlands product van een land en verdeelt het door het aantal mensen. Het is gelijk aan het inkomen dat wordt verdiend door alle bewoners en bedrijven in een land. Het maakt niet uit of ze burgers of buitenlanders zijn, zolang ze binnen de geografische grenzen liggen. Het omvat geen inkomen die zij verdiend hebben van buitenlandse investeringen. Als een bedrijf bijvoorbeeld overzee exporteert en verkoopt, bevat het BBP dat inkomen niet. Om het BBP per hoofd van de bevolking in de loop der jaren te vergelijken, moet u de gevolgen van de inflatie verwijderen. Dat geeft u echt BBP per hoofd van de bevolking.

Bruto Nationaal Product meet alle inkomsten die door de burgers en bedrijven van een land worden verdiend, ongeacht waar zij het hebben gemaakt. Bijvoorbeeld, als een bedrijf in het buitenland exporteert en verkoopt, omvat dit dat inkomen. Het telt geen inkomen in de Verenigde Staten door buitenlandse ingezetenen of bedrijven. Het uitsluitende producten die in de Verenigde Staten door overzeese bedrijven worden vervaardigd. In 1993 heeft de Wereldbank het BNP vervangen door het bruto nationaal inkomen. Het geeft een BNI per hoofd van de bevolking voor elk land.