RFID - Waar staat RFID voor?

Een aantal jaar geleden zag ik op de NRF-conventie een presentatie door een bedrijf van de "toekomst" van winkelen. Ze demonstreerden een speciale tag aangebracht op elk item in de winkel dat zou communiceren met een netwerk. Deze communicatie zou het netwerk of de server vertellen wat het artikel was, evenals de huidige prijs. De visie was een supermarkt vol met deze apparaten, ook wel RFID-tags genoemd, en de klant liep gewoon met de auto de deur uit naar hun auto - geen behoefte aan kassa's.

De RFID-tags op de items zouden het netwerk vertellen hoeveel u uw opgeslagen creditcard in rekening brengt op de server of het netwerk van de verkoper.

Nu, terwijl het 10 jaar later is en er nog steeds veel gaten in die visie zitten, is het gebruik van RFID's in de detailhandel uitgebreid en wordt het een gemeenschappelijke plaats. Het meest voorkomende gebruik is voor voorraadbeheer. Fabrikanten kunnen deze tags toevoegen en een product volgen door het hele proces - van productie tot verzending naar magazijn tot levering aan uw winkel. Deze technologie is zelfs in gebruik sinds het begin van de jaren zeventig, toen deze werd gebruikt voor grote voorwerpen zoals auto's en vrachtwagens.

In essentie worden alle producten geleverd met een UPC (Universal Product Code) of streepjescode erop. Als dat niet het geval is, bieden veel POS-winkelsystemen u de mogelijkheid om een ​​label of label voor het product te maken met de juiste artikelcode. UPC's maken het leven gemakkelijker omdat u het kunt scannen in het POS-register om het te kopen. U kunt zelfs de codes scannen tijdens een fysiek inventarisatieproces, waardoor u tijd bespaart op handschriftproductinformatie.

RFID-tags zijn een verbetering ten opzichte van streepjescodes, omdat u de informatie over de tag kunt bijwerken of wijzigen. Omdat het communiceert met het netwerk, kan het de opgeslagen gegevens gebruiken om het te veranderen in iets nieuws. Je kunt dit niet met een UPC doen. RFID-tags zijn echter een fysiek apparaat dat op het product moet worden aangebracht versus een UPC die eenvoudig een barcode is die kan worden afgedrukt.

Hoewel de omvang van de RFID-tag door de jaren heen drastisch is veranderd, waardoor het een meer haalbare optie is, moet u de ROI van de kosten om ze te gebruiken nog steeds wegen. In de eenvoudigste vorm heeft een RFID-tag gegevens die op een microchip zijn opgeslagen. Wanneer het in contact komt met een RFID-antenne (of -lezer), communiceert het wat er op de chip zit. Het op de lezer aangesloten netwerk kan de gegevens die zijn opgeslagen op de RFID-tag indien nodig bijwerken of wijzigen. Maar de kosten voor deze technologie zijn vaak onbetaalbaar. Daarom zijn er nu drie soorten RFID-tags: actief, passief en semi-actief. Zoals de namen aangeven, varieert de hoeveelheid heen en weer tussen de tag en het netwerk. Hoe actiever de gegevens veranderen en hoe meer kosten.

RFID staat voor R adio F requency I nformatie D .Net zoals Bluetooth en Near Field-technologie (zoals iBeacons) werkt RFID alleen binnen het bereik van de lezer of antenne. Al deze technologieën gebruiken radiogolven om het unieke nummer van een product van een tag naar een lezer te verzenden. Dit is heel anders dan een QR-code die. hoewel scans om te lezen, communiceert niet met een ander apparaat, net als een UPC.

Hoewel er geen praktische toepassingen zijn voor RFID in onafhankelijke detailhandel, vindt het zijn weg naar grootschalige detailhandelaren.

Wal-Mart vereist bijvoorbeeld dat RFID-tags op bepaalde voorraden in hun winkels worden verkocht.