Wat is bankieren: hoe het werkt, economische impact

Definitie: Bancair is een sector die contant geld, kredieten en andere financiële transacties verwerkt. Banken bieden een veilige plek om extra geld en krediet op te slaan. Ze bieden spaarrekeningen, depositocertificaten en betaalrekeningen aan. Banken gebruiken deze deposito's om leningen te verstrekken. Deze leningen omvatten hypotheken, zakelijke leningen en autoleningen.

Bankieren is een van de belangrijkste aanjagers van de Amerikaanse economie. Waarom? Het biedt de liquiditeit die gezinnen en bedrijven nodig hebben om te investeren in de toekomst.

Bankleningen en kredietgemiddelde gezinnen hoeven niet te sparen voordat ze naar de universiteit gaan of een huis kopen. Bedrijven kunnen direct beginnen met huren om te bouwen voor toekomstige vraag en uitbreiding.

Hoe het werkt

Banken zijn een veilige plek om overtollig geld te storten. Dat komt omdat de Federal Deposit Insurance Corporation ze verzekert. Banken betalen ook een klein percentage, de rente, op de aanbetaling.

Banken kunnen elk van die bespaarde dollars in tien veranderen. Ze hoeven alleen 10 procent van elke aanbetaling bij de hand te houden. Die regeling wordt de reserveverplichting genoemd. Banken geven de andere 90 procent uit. Ze verdienen geld door hogere rentetarieven op hun leningen in rekening te brengen dan ze voor deposito's betalen.

Typen banken

Het bekendste banktype is retailbanking. Dit soort bank biedt gelddiensten aan individuen en gezinnen. Online banken opereren via internet. Er zijn enkele online-only banken, zoals ING en HSBC.

De meeste andere banken bieden nu online diensten aan. Spaargeld en leningen zijn gericht op hypotheken. Kredietverenigingen bieden persoonlijke service, maar dienen alleen werknemers van bedrijven of scholen.

Commerciële banken richten zich op bedrijven. De meeste retailbanken bieden ook commerciële bankdiensten aan. Gemeenschapsbanken zijn kleiner dan commerciële banken.

Ze concentreren zich op de lokale markt. Ze bieden meer persoonlijke service en bouwen relaties op met hun klanten.

Investment banking werd van oudsher aangeboden door kleine, particuliere bedrijven. Ze hebben bedrijven geholpen bij het vinden van financiering door middel van een initieel aanbod van openbare aandelen of obligaties. Ze faciliteerden ook fusies en overnames. Ten derde exploiteerden ze hedge funds voor vermogende particulieren. Nadat Lehman Brothers in 2008 faalde, werden andere investeringsbanken commerciële banken. Dat stelde hen in staat om reddingsfondsen van de overheid te ontvangen. In ruil daarvoor moeten ze zich nu houden aan de regels in de Dodd-Frank Wall Street Reform Act.

Shariah banking voldoet aan het islamitische verbod op rentetarieven. Ook lenen islamitische banken niet voor alcohol-, tabaks- en gokbedrijven. Leners profiteren met de geldgever in plaats van rente te betalen.Dat is de reden waarom islamitische banken de risicovolle activaklassen die verantwoordelijk zijn voor de financiële crisis van 2008 hebben vermeden. (Bronnen: "Sharing in Risk and Reward", Global Finance , Juni 2007. "Islamitische financiën zien spectaculaire groei", International Herald Tribune, 5 november 2007.)

Centrale banken zijn een special Type bank

Het bankbedrijf zou geen liquiditeiten kunnen leveren zonder centrale banken.

In de Verenigde Staten is dat de Federal Reserve. De Fed beheert de geldhoeveelheid die banken mogen uitlenen. De Fed heeft drie primaire instrumenten:

De reserveverplichting laat een bank tot 90 procent van zijn deposito's lenen.
De fed funds rate bepaalt de doelstelling voor de primaire rente van banken. Dat is het tarief dat banken hun beste klanten in rekening brengen.
Het kortingsvenster is een manier voor banken om 's nachts geld te lenen om ervoor te zorgen dat ze aan de reserveverplichting voldoen.

In de afgelopen jaren is bankieren zeer ingewikkeld geworden. Banken hebben zich gewaagd in geavanceerde beleggings- en verzekeringsproducten. Dit niveau van verfijning leidde tot de bankencrisiscrisis van 2007.

Hoe het bankwezen is veranderd

Tussen 1980 en 2000 is het bankbedrijf verdubbeld. Als u alle activa en de door hen gecreëerde effecten meetelt, zou deze bijna net zo groot zijn als het totale bruto binnenlands product van de Verenigde Staten.

In die tijd groeide de winstgevendheid van het bankwezen nog sneller. Het bankwezen vertegenwoordigde 13 procent van alle bedrijfswinsten aan het einde van de jaren zeventig. Tegen 2007 vertegenwoordigde het 30 procent van alle winst.

De grootste banken groeiden het snelst. Van 1990 tot 1999 steeg het aandeel van de tien grootste banken in alle bankactiva van 26 naar 45 procent. Hun aandeel in deposito's groeide ook in die periode, van 17 naar 34 procent. De twee grootste banken deden het beste. De activa van Citigroup stegen van $ 700 miljard in 1998 tot $ 2. 2 biljoen in 2007. Het had $ 1. 1 biljoen buiten de balans vallende activa. Bank of America groeide van $ 570 miljard naar $ 1. 7 biljoen in dezelfde periode.

Hoe is dit gebeurd? Deregulering. Het congres herriep de Glass-Steagall Act in 1999. Die wet had commerciële banken verhinderd om ultraveilige stortingen te gebruiken voor risicovolle beleggingen. Na de intrekking vervaagden de lijnen tussen investeringsbanken en handelsbanken. Sommige commerciële banken begonnen te beleggen in derivaten, zoals door hypotheek gedekte waardepapieren. Toen ze faalden, raakte de spaarders in paniek. Het leidde tot het grootste bankfalen in de geschiedenis, Washington Mutual, in 2008.

De Riegal-Neal Interstate Banking and Branching Efficiency Act van 1994 herriep beperkingen op het interstatelijk bankieren. Hierdoor konden de grote regionale banken nationaal worden. De grote banken hebben kleinere opgegeten.

Tegen de financiële crisis van 2008 waren er slechts 13 banken die belangrijk waren in Amerika. Het waren Bank of America, JPMorgan Chase, Citigroup, American Express, Bank of New York Mellon, Goldman Sachs, Freddie Mac, Morgan Stanley, Northern Trust, PNC, State Street, US Bank en Wells Fargo. Die consolidatie betekende dat veel banken te groot werden om te falen.De federale overheid werd gedwongen om hen te redden. Als dat niet het geval was, zou het faillissement van de banken de Amerikaanse economie zelf hebben bedreigd. (Bron: Simon Johnson en James Kwak, 13 bankiers: de overname door Wall Street en de volgende financiële meltdown , Pantheon Books: New York, 2010.)