Drie handelsovereenkomsten beleggers zouden moeten kijken

President Donald Trump heeft beloofd het nationaal handelsbeleid te herzien en uit de vrijhandelsovereenkomsten te trekken als onderdeel van zijn Amerika First Policy. In het bijzonder is de president zeer kritisch geweest op de Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) en het Trans-Pacific Partnership (TTP), en zegt dat ze Amerikaanse werknemers hebben gekwetst door in het buitenland banen te sturen. Er zijn ook veel andere handelsovereenkomsten over de hele wereld die internationale investeerders kunnen beïnvloeden.

In dit artikel zullen we kijken naar drie handelsovereenkomsten die beleggers moeten kijken, inclusief die van de Verenigde Staten en Groot-Brittannië.

1. Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst (NAFTA)

De Noord-Amerikaanse Vrijhandelsovereenkomst - of NAFTA - is een vrijhandelsovereenkomst tussen Canada, Mexico en de Verenigde Staten opgericht in 1994. De meeste economen komen overeen dat NAFTA een klein net heeft gehad positief effect op de Verenigde Staten, een groot netto positief effect op Mexico en een onbelangrijk effect op Canada. Verschillende politici beschuldigen echter het akkoord van het verzenden van banen in het buitenland ten koste van de middenklasse.

President Trump heeft NAFTA uitgeroepen tot de enige ergste handelsovereenkomst die ooit in de Verenigde Staten is goedgekeurd en heeft beloofd hetzij te heroverhandelen om de overeenkomst te verbreken. Bij heronderhandelingen heeft hij voorgesteld Mexico te verplichten haar belasting over de toegevoegde waarde op de Amerikaanse bedrijven te beëindigen en het maquiladora-programma te beëindigen dat de bedrijven van de VS in staat stelt om transacties over de grens te verplaatsen.

Hij kan ook snapbacktarieven uitvoeren in binnenlandse industrieën die door de invoer beschadigd zijn.

Het proces van beëindiging van NAFTA zou juridisch ingewikkeld zijn. Sommige deskundigen zijn ervan overtuigd dat de president het recht heeft zich uit te sluiten op handelsovereenkomsten uit hoofde van artikel 125 van de Trade Act van 1974, terwijl anderen de NAFTA-uitvoeringswet noemen die de goedkeuring van de Congres vereisen.

Omdat veel Republikeinen vrijhandel ondersteunen, is het onzeker of Trump voldoende steun zou krijgen in het Congres om een ​​volledige herroeping te ondersteunen.

Natuurlijk zou Mexico het meeste halen van elke terugtrekking van NAFTA. Internationale investeerders kunnen overwegen hun portefeuilles tegen deze risico's af te dekken, aangezien de Trumpadministratie nog steeds duwt op veranderingen in NAFTA.

2. TransPacific Partnership (TPP)

Het TransPacific Partnership (TTP) is een handelsovereenkomst tussen Australië, Brunei, Canada, Chili, Japan, Maleisië, Mexico, Nieuw-Zeeland, Peru, Singapore, de Verenigde Staten en Vietnam. Terwijl het gefinaliseerde voorstel in februari 2016 onder de Obama-administratie werd ondertekend, beloofde president Trump zich te onttrekken aan de overeenkomst over de campagnespoor en in januari 2017 een presidentieel memorandum te ondertekenen.

De overige 11 landen die betrokken waren bij de TPP, zijn overeengekomen om de overeenkomst in mei 2017 zonder de Verenigde Staten te herleven. Volgens de Wereldbank zou de TPP het bruto binnenlands product in de lidstaten kunnen verhogen met gemiddeld 1, 1 procent en toenemen verhandelen met 11 procent tegen 2030, evenals het reële loon aanzienlijk verbeteren. Vietnam zou bijvoorbeeld zien dat reële lonen voor ongeschoolde werknemers in 2030 met meer dan 14 procent stijgen, aangezien de productie verschuift naar het land.

Het vertrek van de Verenigde Staten uit de overeenkomst zal waarschijnlijk een marginaal negatief zijn voor de binnenlandse economie, maar de overgang om de overeenkomst te herleven zal een netto positief zijn voor de andere betrokken landen. Internationale investeerders moeten deze verbeteringen overwegen bij het kijken naar investeringen in deze landen, die het potentieel hebben om de economische groei te verhogen, en de consumentenbesteding door looninflatie te stimuleren.

3. Engeland's vrijhandelsovereenkomsten

Engeland's beslissing om de Europese Unie te verlaten, stuurde schokgolven door de financiële markten en verrast veel economen en analisten. Ondanks de ernstige waarschuwingen heeft de binnenlandse economie van het land niet zo veel verwacht als verwacht, maar het ergst zou kunnen komen als het land zich op het gemeenschappelijke economische gebied verlaat. Het land is al begonnen met het opstellen van plannen om het vertrek in te stellen.

Als onderdeel van het proces zal Groot-Brittannië gedwongen worden om handelsovereenkomsten met de Europese Unie en andere landen over de hele wereld te heronderhandelen. Deze afspraken kunnen een grote invloed hebben op de economie van het land zoals ze zijn aangekondigd. Onderhandelingen met de EU zullen naar verwachting beginnen op 19 juni 2017 - of ongeveer een jaar na de 23 juni 2016 'Brexit' stem - maar de gefinaliseerde plannen kunnen maanden of zelfs meer dan een jaar duren om te ontwikkelen.

Internationale beleggers moeten deze onderhandelingen goed in de gaten houden, met name gezien het nieuwe leiderschap dat nationalistischer is dan globalist.

The Bottom Line

Vrijhandelsovereenkomsten zijn bedreigd door een nieuw nationalistisch leiderschap in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Internationale beleggers willen deze akkoorden in de gaten houden als potentiële risico's en kansen over de hele wereld.