Geld verzenden naar gevangenisbelastingen en kortingen

Kan ik een belastingaftrek doen voor het geld dat ik naar mijn zoon in de gevangenis stuur en het geld dat ik aan kleding uitgeef?

U kunt geen belastingaftrek doen voor geld dat uw zoon in de gevangenis heeft gezonden - of naar iemand anders is gestuurd, wat dat betreft. Geld, eten, kleding, speelgoed en andere items die naar een persoon worden gestuurd, worden als een geschenk beschouwd en giften zijn niet fiscaal aftrekbaar. (De enige uitzondering hierop is wanneer u geld of andere items aan een gekwalificeerde liefdadigheidsinstelling geeft.

Liefdadige donaties kunnen worden opgenomen als een gespecificeerde aftrek op schema 1040 van formulier 1040.) kort antwoord op uw vraag is nee.

Als uw zoon echter meer dan de helft van het jaar bij u gewoond heeft en als uw zoon niet meer dan de helft van zijn eigen financiële steun heeft verstrekt, dan komt u mogelijk in aanmerking om uw zoon te claimen als afhankelijk onder de regels voor gekwalificeerde kinderen . U kunt aantonen dat u de meeste steun van uw zoon hebt geboden als (1) uw zoon meer dan de helft van het jaar bij u gewoond heeft en (2) u kunt aantonen dat uw zoon niet meer dan de helft van zijn eigen ondersteuning heeft verstrekt. Je hebt niet gezegd hoelang je zoon in de gevangenis heeft gezeten. Dus laat me een voorbeeld geven.

Angela, een alleenstaande ouder, heeft twee kinderen, Barbara en Charles. Beide kinderen wonen bij haar. Charles krijgt problemen met de wet en gaat in juli naar de gevangenis. Charles blijft de rest van het jaar in de gevangenis. Op basis van dit scenario heeft Angela mogelijk het recht om zowel haar kinderen als afhankelijk van haar belastingaangifte te claimen.

Een van de cruciale tests voor het claimen van een afhankelijke is dat de afhankelijke personen niet meer dan de helft van hun eigen financiële ondersteuning kunnen bieden. Angela kan bewijzen dat beide kinderen meer dan de helft van het jaar bij haar hebben gewoond. Angela kan ook bewijzen dat het geen van beide kinderen meer dan de helft van hun eigen steun heeft verstrekt.

In het geval van de zoon in de gevangenis verdient hij duidelijk geen inkomen en verleent hij zijn eigen steun.

Hoewel deze specifieke situatie (een gedetineerde afhankelijke persoon) niet wordt vermeld in de belastingwetgeving of IRS-instructies, heb ik het bovenstaande scenario gebaseerd op een zaak van de belastingrechter uit 2002 (T. C. Memo 2002-258 [PDF]). De kwestie was in dat geval of de ouder haar zoon kon opeisen als een kind ten laste en als een in aanmerking komend kind voor het arbeidskrediet, ook al zat haar zoon het hele jaar in de gevangenis. De belastingrechter redeneerde dat, aangezien de ouder niet meer dan de helft van de steun van het kind verleende, de ouder de zoon niet als een ten laste komend kon opeisen. Bovendien, omdat de zoon niet langer dan 6 maanden van het jaar bij zijn moeder woonde, kon de moeder haar zoon niet opeisen voor verdiende inkomenskredietdoeleinden. De definitie van een afhankelijke persoon is echter veranderd sinds de belastingrechter in 2002 zijn besluit uitvaardigde. Volgens de nieuwe regels kan het voor een gedetineerde kind gemakkelijker zijn om als een ten laste komend te worden beschouwd, omdat de nieuwe wet bepaalt dat personen ten laste niet meer dan de helft kunnen van hun eigen steun.

Er dient te worden opgemerkt dat andere kindgerelateerde belastingvoordelen, zoals het hoofd van de aanvrager van het huishouden, het arbeidskrediet en de belastingvermindering voor kinderen verschillende ontvankelijkheidscriteria hebben.

De status van staatshoofd vereist bijvoorbeeld dat een belastingbetaler meer dan de helft van de financiële ondersteuning van de afhankelijke persoon moet bieden; en dit is misschien niet het geval als het kind in de gevangenis zit.

Voor meer informatie over het claimen van een afhankelijke persoon, moet u 'Persoonlijke ontheffingen en afhankelijke personen' (hoofdstuk 3 van IRS-publicatie 17) lezen voor alle details over de criteria voor het claimen van een persoon ten laste.