Moet de bestuurskapsvergoeding? - Wat is de rol van de overheid?

Moet de overheid de bestuurders instellen of beperken tot de vergoeding?

Het kort (een onvolledig) antwoord is nee. De overheid zou niet in staat zijn de salarissen van bedrijfsleiders te beperken of te beperken.

Dat is in strijd met een vrij bedrijfssysteem.

We hebben echter geen vrijbedrijfsmarktsysteem wanneer belangrijke bedrijven (bijvoorbeeld investeringsbanken) worden beschouwd als "te groot om te falen. “

Ik argumenteer niet met de redenen die te groot zijn om te mislukken. Het is duidelijk dat, als de regering AIG, Goldman Saks en anderen had laten vallen, we in een veel dieper gat zouden zijn.

Het feit dat Bear Stearns (een investeringsbank) zou mogen falen en dat een enkele mislukking een wereldwijde financiële crisis zou moeten afleiden, moet voldoende bewijs zijn.

Als de economie van de VS langzaam en pijnlijk uit deze crisis komt (met 8 miljoen plus zonder banen), is er sprake van roer dat de leidinggevenden die verantwoordelijk zijn voor de crisis, hun loon moeten afnemen.

In het bijzonder zijn bedrijven die bailoutgeld ontvangen hebben (belastingtarieven) de nadruk gelegd op de pogingen om de vergoeding te beperken.

Er moet een paar dingen gebeuren:

Geen bedrijf moet zo groot of belangrijk zijn dat het mislukken ervan de hele economie zou dalen. Als dit betekent dat grote financiële bedrijven worden opgeheven in kleinere eenheden, dan moet dit voor de hele economie gebeuren.

• Bestuurders van bedrijven die belastingtarieven ontvangen om ineenstorting te vermijden, zouden limieten (voor een bepaalde periode) op de uitvoerende vergoeding moeten hebben.

Er is nog geen jaar verstreken sinds de VS. De belastingbetaler heeft veel van de grootste financiële bedrijven geboden en al voorbereiden zij op miljarden bonussen in het einde van het jaar.

Hoewel de capsules op de uitvoerende vergoeding voor de meeste bedrijven (die niet profiteren van bailouts van belastingbetalers) ongepast zijn, is er een legitieme zorg dat belastingbetalers geen grote compensatiepakketten zouden moeten onderschrijven.

In het algemeen is de uitkering van de vennootschap een belastingaftrek voor de vennootschap, zodat de belastingbetaler een deel van het pakket onderschrijft.

Er is een beweging om een ​​belangrijk deel van de financiële hervormingslimieten op te nemen op het bedrag van de schadevergoeding die een onderneming als belastingaftrek kan vorderen.

Als een bedrijf bijvoorbeeld een uitkering van $ 10 miljoen wil betalen, moet dat zijn beslissing zijn.

Als de regering echter slechts 1 miljoen dollar (bijvoorbeeld) zou kunnen aftrekken als een bedrijfskosten, zouden de belastingbetalers het saldo niet subsidiëren.

Helaas heeft de regering al een aantal jaren met zo'n beperking geknipt. De resultaten zijn alleen veranderd in de manier waarop de executives gecompenseerd worden, niet hoeveel ze gecompenseerd worden.

Het antwoord op buitensporige uitvoerende vergoeding is dat aandeelhouders stemmen in raad van bestuur die hun belangen zullen uitkiezen en politici uitkiezen die profiteren van een percentage van deze buitensporige compensatiepakketten in de vorm van campagnebijdragen en raadplegende banen nadat ze kantoor verlaten.

Te dikwijls worden planken bevolkt door insiders met gevestigde belangen, houdt de CEO blij en / of andere CEO's die willen dat hun planken zo royaal zijn als met uitvoerende schadevergoeding.

Maar wanneer de realiteit de ideologie overschrijdt (zoals het altijd doet), verwacht niet veel te veranderen.

Geld maakt beleid in Washington en raadt wie het geld heeft?

Volg mij op Twitter