Monetarisme: definitie, Friedman, voorbeelden

Definitie: Monetarisme is een economische theorie die zegt dat de geldvoorziening de belangrijkste factor in de economische groei is. Naarmate de geldvoorziening stijgt, vragen mensen meer. Fabrieken produceren meer, creëren van nieuwe banen.

Monetaristen waarschuwen dat het verhogen van de geldvoorziening slechts een tijdelijke stimuleert voor economische groei en werkgelegenheid. Over de lange termijn zal het de inflatie verhogen. Naarmate de vraag het aanbod overschrijdt, stijgen de prijzen.

(Bron: "Wat is Monetarisme?" Internationaal Monetair Fonds.)

Monetaristen geloven dat het monetaire beleid effectiever is dan het fiscaal beleid. Dat zijn overheidsuitgaven en belastingbeleid. Stimulusbesteding voegt toe aan de geldvoorziening, maar het creëert een tekort. Dit voegt toe aan de staatsschuld van het land. Dat zal de rentetarieven verhogen. Monetaristen zeggen dat de centrale banken krachtiger zijn dan de overheid omdat ze de geldvoorziening beheersen.

Monetaristen kijken naar reële rentetarieven in plaats van nominale tarieven. De meeste gepubliceerde prijzen zijn nominale tarieven. Reële tarieven verwijderen de effecten van de inflatie. Zij geven een betrouwbaarder beeld van de kosten van geld.

Vandaag is het monetarisme uit het voordeel gegaan. Dat is omdat de geldvoorraad een minder nuttige mate van liquiditeit is dan in het verleden. Liquiditeit omvat geld-, krediet- en geldmarktfondsen. Krediet omvat leningen, obligaties en hypotheken. Maar de geldvoorraad meet geen andere activa, zoals aandelen, grondstoffen en eigen vermogen.

Mensen zijn meer kans om geld op de beurs als geldmarkten te besparen. Zij krijgen een beter rendement. (Bron: "Heeft de Fed verlaten Monetaristische Theorie?" World Economic Forum, 23 september 2015.)

Dat betekent dat de geldvoorraad deze activa niet meet. Als de aandelenmarkt stijgt, voelen mensen rijk.

Zij zijn meer bereid om te spenderen. Dat verhoogt de vraag en stimuleert de economie. Deze activa creëerden bommen die de Fed negeerden. Zij hebben geleid tot de recessie van 2001 en de Grote Recessie.

Hoe werkt het?

Als de geldvoorraad wordt uitgebreid, verlaagt het rentetarieven, omdat banken meer te bieden hebben om te lenen, zodat ze bereid zijn om lagere tarieven te berekenen. Dat betekent dat consumenten meer lenen om grote kaartartikelen te kopen, zoals huizen, auto's en meubels. Het verminderen van de geldvoorziening verhoogt de rente, maakt leningen duurder en vertraagt ​​de economische groei.

In de Verenigde Staten beheert de Federal Reserve de geldvoorraad met het gevoerde fondspercentage. Dit is een gerichte tarief die de Fed stelt voor de banken om elkaar te betalen om hun overboeking overnacht op te slaan en het beïnvloedt alle andere rentetarieven. De Fed maakt gebruik van andere monetaire instrumenten, zoals de reservevereiste, die aan de banken vertelt hoeveel van hun geld ze per reservering moeten hebben.

De Fed vermindert de inflatie door het gevoerde fondspercentage te verhogen of de geldvoorraad te verminderen. Dit staat bekend als een contrasterend monetair beleid. De Fed moet echter voorzichtig zijn om de economie niet in de recessie te tikken. Om de recessie en de daaruit voortvloeiende werkloosheid te vermijden, moet de Fed het gevoerde fondspercentage verlagen en de geldvoorziening verhogen.

Dit staat bekend als expansief monetair beleid.

Milton Friedman is de vader van het monetarisme

Milton Friedman creëerde de theorie van het monetarisme in zijn 1967-adres aan de American Economic Association. Hij zei dat het tegenmiddel tegen inflatie hogere rentetarieven was. Dat zou de geldvoorraad verminderen. De prijzen zouden moeten vallen omdat mensen minder geld hadden om te besteden.

Milton waarschuwde ook om de geldvoorziening te snel te verhogen. Dat zou de inflatie creëren. Maar een geleidelijke toename is nodig om hogere werkloosheid te voorkomen. Als de Fed de geldvoorraad goed had beheerd, zou het een Goldilocks-economie creëren. Dat is een lage werkloosheid met een aanvaardbaar inflatieniveau.

Friedman beschuldigde de Fed voor de grote depressie. Hij zei dat de Fed de geldvoorziening had gestraft toen het het zou moeten hebben losgemaakt. De Fed verhoogde de rentetarieven om de waarde van de dollar te verdedigen.

Het zonk als mensen hun papiervaluta voor goud verlossen. Op dat moment was de Verenigde Staten nog steeds op de gouden standaard. Door de tarieven te verhogen, maakte de Fed leningen moeilijker te krijgen. Dat verslechterde de recessie in een depressie.

Voorbeelden

Federal Reserve Chair Paul Volcker gebruikte dat monetarisme om stagflation te beëindigen. Hij verhoogde het gevoerde fondsenpercentage naar 20 procent in 1980. Dat deed de inflatie. Maar het was tegen een hoge kosten. Het creëerde de recessie van 1980-82. (Bronnen: 'Een monetaire verklaring van de grote stagflation van de jaren zeventig', 'NBER, februari 2000').

Fed-voorzitter Ben Bernanke kwam overeen met Milton's suggestie dat de Fed milde inflatie koesterde. Hij was de eerste Fed-stoel om een ​​ambtenaar te zetten inflatie doelwit van 2 procent op jaarbasis. Dat is de kerninflatie die de vluchtige gas- en voedselprijzen onderscheidt. (Bron: "Monetarisme, Econlib." Milton Friedman, Econlib.)