De dubbele standaard voor werk en privéleven

Traditioneel worden mannen gezien als de beschermers en belangrijkste leveranciers voor hun families en daarom, als ze meer tijd op kantoor doorbrengen, netwerken (rondhangen met andere mannen), of zelfs In de tijd dat ze een opleiding volgden, werden ze gewaardeerd om hun drive en geprezen om hun successen buitenshuis. Mannen worden gewoonlijk "goede providers" genoemd wanneer hun waarde wordt samengevat.

Vrouwen worden eerder geprezen om goede vrouwen en moeders te zijn, lang voordat ze massaal als "goede aanbieders" zouden worden aangeduid.

Van mannen wordt vaak verwacht dat zij agressief zijn in het bedrijfsleven - om doorzetter te worden en worden niet erg bekritiseerd omdat ze hun werk voor het gezin zetten, omdat ze uiteindelijk hun families dienen door ervoor te zorgen dat hun behoeften worden gedekt door een fatsoenlijk inkomen. Van vrouwen wordt verondersteld dat ze volgzaam en minder effectief zijn in het zaken doen - iets wat statistieken aantonen is allesbehalve waar.

De prijs van succes

Wanneer vrouwen ernaar streven om succes te behalen, worden ze er vaak aan herinnerd dat de prijs van laat werken (of studeren) ten koste gaat van hun echtgenoten, kinderen en vrienden, en zelfs op eigen kosten (ooit is verteld dat je nu een carrière zult betreuren omdat je de jonge levens van je kinderen mist?)

Het komt erop neer dat mannen in de meeste samenlevingen over de hele wereld verslappen dat vrouwen niet geboden als het gaat om het definiëren van de rollen die het

zou moeten spelen in het leven.

En wanneer "hij" alles heeft, is het een nobel iets, wanneer "zij" alles heeft, kan de vrouw worden ondervraagd over haar waarden en prioriteiten in het leven.

Mannen zijn effectiever in wat ze willen

Mannen zijn over het algemeen beter in het beweren en uiten van hun behoeften. Biologie, natuur en maatschappij bereidt jongens beter voor om volwassen te worden als leiders dan geldt voor meisjes.

Meisjes krijgen poppetjes om mee te spelen en kunnen ontmoedigd worden om wiskunde- en wetenschapsgebieden te volgen, en zeker, weinigen kunnen beweren dat vrouwen een hardere tijd hebben om vooruit te komen in de bedrijfswereld dan de meeste mannen.

Agressief zijn kan een goede eigenschap zijn als het wordt getemperd met volwassenheid; agressief zijn op de juiste manier kan helpen de meesten van ons meer uit het leven halen - maar veel vrouwen zijn vaak verlegen wanneer ze vragen om hun eigen behoeften te bevredigen.

Mannen maken vaker een dag vrij om te golfen, te slapen, naar sport te kijken of naar de sportschool te gaan dan een vrouw, omdat wanneer een vrouw een verzoek doet, ze als bazig, zeurderig of als een zelfzuchtige moeder / vrouw.

Mannen zijn geen slechte jongens, maar vrouwen hebben het beter

Net als vrouwen kunnen mannen ook geweldige verzorgers zijn, hulp ontmoeten en echt de vrouwen in hun leven ondersteunen - maar mannen kunnen nog steeds niet zien wat hun partners willen zo duidelijk als vrouwen vaak kunnen.Hoewel dit klinkt als een grove generalisatie, hebben zelfs mannen die zeer ondersteunend en behulpzaam zijn hun vrouwelijke partners nodig om hen te vertellen wat ze willen en nodig hebben. Het is waar het oude cliché 'Mannen van Mars en Vrouwen van Venus' misschien goed van toepassing zijn. Mannen en vrouwen denken gewoon anders over veel dingen, maar mannen zullen vaak helpen - vooral als er een probleem is om op te lossen als ze alleen weten wat het probleem is.

Bewijzen die doorlopende stereotypen ondersteunen, zijn duidelijk en ongebreideld in de wereld van werk. Vrouwen worden minder betaald dan mannen voor het uitvoeren van dezelfde banen. Ze zijn meer kans om te worden overgedragen voor een promotie, en hun verhogingen zijn kleiner. Mannen hebben nooit een 'glazen plafond' geraakt - die term is gemaakt om het struikelblok te definiëren dat alleen geldt voor vrouwen.

Minderheidsvrouwen worden vaak gestereotypeerd als alleenstaande moeders. En de waarheid is dat meer alleenstaande moeders minderheden zijn, maar dit heeft veel meer te maken met sociale en economische beperkingen die vaak gebaseerd zijn op discriminatie en minder kansen dan een minderheid. Helaas voor elke minderheid - man of vrouw - bestaat ongelijkheid: werk harder, krijg minder betaald omdat je een minderheid bent. Als het om inkomen gaat, verdienen minderheidsvrouwen dollar-voor-dollar minder dan de rest van de samenleving.

Dus hoe kunnen vrouwen die misschien meer uren moeten werken dan een man genoeg verdienen om te zorgen dat hun families "beter" zijn om hun leven in balans te brengen?

Sinds wanneer is het hebben van een baarmoeder een slechte zaak?

Vrouwen worden ook gezien als minder gewenste kandidaten voor controles en belangrijke bedrijfsfuncties vanwege het "risico" dat ze zwanger kunnen worden en hun loopbaan op elk moment kunnen laten vallen. De maatschappij waardeert vrouwen nog altijd als echtgenotes en moeders, en tegen het einde van de lijst met 'vrouwen is', als economische grootmacht. Als gevolg van dit denken wordt verwacht dat wanneer een kind wordt geboren, vrouwen vrijaf zullen nemen, of stoppen met hun baan om een ​​gezin te stichten. Mannen worden niet gezien als "risicokandidaten" uit het familieconflict en de meeste bedrijven in de Verenigde Staten laten zelfs niet toe dat mannen zwangerschapsverlof nemen om thuis met jonge kinderen te helpen, zelfs wanneer zij dat willen.

Het probleem is niet alleen dat vrouwen door moeten gaan met het bestrijden van genderongelijkheid, iets waar we (waarschijnlijk) vanaf het begin mee hebben gevochten. Het probleem is dat de nieuwe eisen en inschattingen van vrouwen die naar verwachting een beter "work-life" -evenwicht bereiken alleen maar hebben bijgedragen aan onze platen.

Het probleem is dat het evenwicht tussen werk en privéleven, als je bedenkt wat het zou betekenen, bijna lijkt alsof het door een man is uitgevonden, omdat het suggereert dat we loopbanen, baby's en een schoon huis kunnen hebben als we gewoon prioriteiten stellen en harder werken aan het 'in balans brengen' van onze levens. En als we hier goed in zijn, kunnen we zelfs wat "vrije tijd krijgen voor goed gedrag" om aan onszelf te besteden.