Voordelen en beperkingen van Core Bond Funds

Kernobligatiefondsen bieden beleggers één gespreid beleggingsfondsproduct met een brede blootstelling aan het investment-grade deel van de obligatiemarkt. Ze bieden participatie in verschillende marktsegmenten, met name U. S. Treasuries, mortgage-backed securities en investment grade bedrijfsobligaties. Ze zijn ook ontworpen om een ​​volledig bereik van looptijden - kort, gemiddeld en lang - in elk gebied te bieden.

"Core" -fonds is een relatief nieuwe term - veel obligatiefondsen in deze categorie hebben hun naam gewijzigd in het woord "core".

Twee soorten core-fondsen: actief en passief

Kernobligatiefondsen kunnen actief zijn, wat betekent dat managers vaak de make-up van de portfolio wijzigen om kansen te benutten of risico's te vermijden, of passief, wat betekent dat ze een index volgen. Een essentieel verschil tussen beide is dat actieve managers proberen beter dan gemiddelde marktresultaten te bereiken, terwijl passieve fondsen gewoon proberen het rendement van de overeenkomstige index te evenaren - dat wil zeggen, niet slechter (of beter) doen dan het gemiddelde. De relatieve voor- en nadelen van actieve of passieve fondsen zijn niet breed overeengekomen - elk type belegging heeft zijn voorstanders en tegenstanders.

Obligatie-indexfondsen, hoewel ze niet het "kern" -label dragen, kunnen voor veel beleggers een passende belegging in één enkele obligatie vertegenwoordigen.

Fondsen die een investment-grade obligatie-index volgen, zoals de Barclays Aggregate Index, hebben verschillende voordelen, waaronder brede diversificatie, lage beheerkosten en de zekerheid dat het fonds in een bepaald jaar geen extreme underperformance zal hebben als gevolg van een slechte manager. beslissingen. Tegelijkertijd kunnen sommige indexfondsen echter een hogere weging in staatsobligaties hebben en bijgevolg een relatief hoge gevoeligheid voor rentebewegingen.

En zoals gezegd, is het onwaarschijnlijk dat ze het beter zullen doen dan het gemiddelde.

Twee belangrijke nadelen van Core Bond-fondsen

Houd er rekening mee dat niet elke uitgever het concept 'kern' op dezelfde manier bekijkt: het woord heeft geen vaste of algemeen aanvaarde betekenis. Een kernfonds uitgegeven door één bedrijf kan er heel anders uitzien dan een kernfonds uitgegeven door een ander. Bovendien kunnen actieve managers een breed scala aan benaderingen gebruiken - met wisselend succes. Bovendien zullen bepaalde fondsen meer een "go-anywhere" -benadering hanteren die high-yieldobligaties of andere beleggingen omvat die niet worden bewaard in de indices van beleggingskwaliteit. Aangezien er zoveel variabiliteit is binnen de categorie, loont het om elk fonds nauwgezet te onderzoeken om te zien wat het daadwerkelijk inhouden, hoe het in de loop van de tijd heeft gepresteerd en hoe het heeft standgehouden tijdens de recessie. Kortom, neem niet alleen op basis van de naam aan dat een kernobligatiefonds voldoet aan uw doelstellingen.

Een ander probleem met kernfondsen is dat de meeste geen wegingen hebben in internationale, opkomende of hoogrentende obligaties. Het gevolg hiervan is dat kernobligatiefondsen niet noodzakelijk het diversificatieniveau bieden dat beleggers verwachten. Aangezien beleggingen in internationale en opkomende marktsegmenten doorgaans een lagere blootstelling aan renteschommelingen hebben dan een typisch kernfonds met aanzienlijke belangen in treasuries en bedrijfsobligaties, kan een kernfonds mogelijk een grotere blootstelling aan renterisico hebben dan een volledig gediversifieerde portefeuille.

Een belegger die volledige diversificatie wil bereiken, kan overwegen om zijn kernfondsen aan te vullen met high yield- en / of internationale fondsen.

Beleggen in Core Bond-fondsen

Beleggers hebben de keuze tussen beleggingsfondsen of exchange-traded funds (ETF's). Beleggingsfondsen kunnen rechtstreeks worden gekocht bij het bedrijf of via een makelaar, terwijl ETF's een makelaarsaccount vereisen. Twee van de grootste core bond mutual funds zijn PIMCO Total Return Fund (ticker: PPTDX), DoubleLine Total Return Fund (DLTNX), terwijl drie van de meest bekende ETF's Vanguard Total Bond Market ETF (BND) en iShares Core Total US zijn. Bond Market ETF (AGG) en PIMCO Total Return ETF (BOND). Neem zoals altijd bij het beleggen in een fonds of ETF de beheerskosten van het betreffende fonds. Uit robuust onderzoek op dit gebied komt naar voren dat

• beheervergoedingen een belangrijke factor zijn die van invloed is op de langetermijnwinst;
• Er bestaat een omgekeerde relatie tussen beheerskosten en fondsprestaties: de meest duur beheerde fondsen presteren slechter dan het sectorgemiddelde, terwijl fondsen met de laagste vergoedingen het gemiddelde overtreffen.